Geçen hafta belediye ve üniversite işbirliği ile mobilya çalıştayı yapıldı.
Uzunca bir zamandır mobilya sektörü için en büyük ihtiyacın bilgi olduğunu belirtmekteyim. Mobilya sektörü geleneksel döneme yaslanan ama modern çağında vazgeçemediği bir sanat-bir tüketim ürünü ve endüstriyelleşmiş bir iş koludur. İnegöl’de de bu sektör usta-çırak ilişkisi ile devam etmiştir. Ancak bugün geldiğimiz aşamada geleneksel tarzda varlığını sürdürme şansı bitmiştir. Nitekim bu konuda ısrarcı davranan işletmeler bedelini varlıklarını sonlandırmakla ödemişlerdir.
O bakımdan bilginin mobilya sektörünün her kademesinde var olmasını bir zorunluluk olarak düşünmekteyim. Üniversiteler modern toplumlarda bilginin kurumsal olarak işlevselleştiği yerlerdir. O bakımdan üniversitendin bir çalıştayda yer almış olmasından hem memnuniyet hem de heyecan duyduğumu belirtmek isterim. Bu itibarla bir ayağı mobilya sektöründe diğer ayağı üniversitede olan bir kişi olarak büyük memnuniyet duydum. Bu konuda emeği geçen İnegöl işletme fakültesi dekanı sayın İbrahim S. Canbolat, Belediye başkanımız sayın Alinur Aktaş olmak üzere emeği geçen herkese teşekkür ediyorum.
Bu vesile ile uzunca bir süredir gündemde olan ve mobilya çalıştayında da en önde tartışılan konular arasında yer alan İnegöl fuarına dair fikirlerimi belirtmek isterim.
Şüphesiz mobilya fuarları hem İnegöl şehrine hem de mobilya sektörüne geçmişte çok şey kazandırdı. Bilmek gerekir ki her araç her zaman aynı oranda işlevsel olamaz. Her zaman aynı yararları sağlayamaz. Kanaatimce mobilya fuarları da epeyce zamandır İnegöl şehri için bu işlevini yitirmiş bulunmaktadır.
Çalıştayda yeni fuar yeri konusunda karar verilmemiş olması şu bakımlardan doğru olmuştur.
1-Mobilya firmaları birkaç projeyi (AVM;İHTİSAS ORGANİZE) finansal açıdan yorgun düşmüşlerdir. Şu an itibarıyla mobilya firmalarının en büyük kar ortakları bankalar olmuştur. Bu bakımdan yeni bir fuar alanını finanse edecek takatte değildirler.
2-Dünyada fuar şehirleri vardır. Çok elverişli fuar alanlarına sahiptirler ve yıl boyunca pek çok sektörel fuar yapılır bu alanlarda. Böylece bu fuar mekanları ekonomik hale gelebilmektedir. Ancak kabül etmeliyiz ki İnegöl fuar şehri değildir. Yılda bir-iki hafta kullanmak üzere yapılacak böyle bir yatırım hem şehrin hem de ülkenin kaynaklarının verimsiz kullanılması demektir.
3-İnegöllü firmaların fuar problemi zaten yoktur. Her yıl Türkiye’nin tek uluslar arası mobilya fuarında en yüksek sayıda ve en etkili biçimde temsil edilmektedirler.
4-İnegöllü mobilyacıların fuardan çok daha önemli ve öncelikli yapısal sorunları bulunmaktadır. Bu sorunlara odaklanılmalıdır.
Dileğim üniversite-sektör işbirliği ile bir dizi çalıştayın yapılarak bu yapısal sorunlara ilişkin bilgi (Üniversite) den yararlanılmasıdır.
Saygılarımla,
