Arzu etmem bir gün beni anasın Nerdeyim nasılım sorma artık git. Açtığın yaralar bırak kanasın Zehrini akıtsın sarma artık git. Gülünce yüzünde güller açandın Güneşten ziyade ışık saçandın Ben hep kovalayan sense kaçandın Takatim tükendi yorma artık git. Un ufak dağıldım parçam kalmadı Tesellin kapımı bir kez çalmadı Gururum bu kadar hiç alçalmadı Daha çok incitip kırma artık git. Madem mutluluğu bensiz aradın Dilerim yerine gelir muradın Dilimde ur gibi kanasa adın Bir dakika bile durma artık git. Sevgimden usandın ilgimden bezdin Ne kadar yıprattın ne kadar ezdin Kan revan bıraktın kurşuna dizdin Düşmanın değilim vurma artık git. Kanlı hançerinle yarıldı sine Gık bile demedim, hatta aksine Katlandım boynumu büktüm hepsine Namluya hicranı sürme artık git. Yolların hep girift, hep zikzak bana Gözlerin ölümcül bir tuzak bana Senden sonra sevmek çok uzak bana Gönül defterimi dürme artık git. Görmedin aşk için uğraşlarımı Çattığıma bakma yar kaşlarımı Saklayamaz oldum gözyaşlarımı Perişan halimi görme artık git. İki gözüm döndü iki taşkına Ağlıyorum diye istersen kına Dayanamaz oldum, Allah aşkına Her gece çarmıha germe artık git. Benimle kış sana ellerle bahar İnsafsız yakıyor içimi bu har Ciğerim kül oldu gözyaşım buhar N’olur günahıma girme artık git. Hasan Hüseyin YILMAZ