Bayram günlerinde çocuklar için kurulan açık eğlence yerlerine bayram yeri denilir.

İlçemizde de şimdiki Hükümet Konağımızın karşısında Park Taksi Yazıhanesinin bulunduğu yerde kurulurdu. Seksenli yıllara kadar da bayram günlerinde bayram yeri uygulaması sürdü.

Kapladığı alan 6-7 dönüm kadar olup, insan gücüyle hareket eden salıncaklar, kayıklar, atlı karıncalar, dönme dolaplar kurulurdu.

Bu aletlerin başında günün yoğunluğuna göre bir veya iki kişi görev yapar. Çocukları bir ücret karşılığı bu oyuncaklara bindirirler, eğlenmelerini sağlarlardı. Bazı bayramlar kısa raylı bir treninde dolaştığını görürdük.

Biraz daha açık alanda bisiklet ve motor kiralayanlar bulunur. Macuncular, şerbetçiler, köpük helvacılar, pamuk helvacılar, elma şekerciler de seyyar olarak bayram yerinde dolaşırlardı.

Gondollar, çarpışan arabalar, ahtapotlar hayatımıza henüz girmemişti.

Zaman içinde lunaparkımız oldu, çocuklarımızın daha fazla ilgisini çeken oyuncaklarımız parklarımızda bulunmaya başladı ve bayram yeri uygulaması sona erdi.

Fakat güzel bir uygulama ile Atatürk Anıtı arkasındaki bölgede Kafkas Kültür Derneği yakınlarında bir "Atlı Karınca" faaliyetini sürdürdü.

Atlı Karınca; Yere dikili bir eksen çevresinde döndürülen askılara takılı oyuncak at, uçak, vb.nden oluşan bir eğlence aracıdır.

Bu atlı karıncayı çocuklarımıza, babalarının da kullandığı bir oyuncak olarak göstermekten, çocuklarımızın da atlı karıncaya binmesinden çok mutlu oluyorduk.

Atlı Karıncayı çalıştıran, akraba olmaktan kıvandığım Mehmet Ali Yıldırım Amcamız 1936 yılı İnegöl İclaliye Köyü doğumlu olup vefat ettiği 2010 yılına kadar da bu güzel hizmeti sürdürdü.

Yorgancı Hayrettin Çağan Ağabey de çocukluk günlerimizin bayram günlerinin sandal kiralayan kişisidir. Her ikisini de rahmetle anıyorum. Saygılarımla.