İnsanca yaşamak için iyiliğe duyarlı olmak gerek.
İnsanca yaşamak için sevgiye duyarlı olmak gerek.
İnsanca yaşamak için saygıya duyarlı olmak gerek.
İnsanca yaşamak için aileye duyarlı olmak gerek.
İnsanca yaşamak için dinine duyarlı olmak gerek.
İnsanca yaşamak için adalete duyarlı olmak gerek.
İnsanca yaşamak için eğitime duyarlı olmak gerek.
İnsanca yaşamak için kısacası insanlığa duyarlı olmak gerek. Bunun içinde insanları insanca eğitimle eğitmeli.
Eğitim ilk önce aileden başlar ama eğitim kurumlarına büyük iş düşüyor.
Eğitim kurumları ahlaktan önce başarıya odaklanmış bir manzara sergiliyor, Halbuki eğitimin hedefi önce ahlak sonra başarı olması gerekiyor.
İnsanlar sanki insanlık dersi almamış gibi duruyor, Efendilik anlamını yitirmiş başarı alkışlanır olmuş. İnsanlar adabı muaşeretten yoksun yani insan ilişkileri zayıf, insanlar birbirlerine karşı saygısız davranıyor.
Efendilikten ahlaktan yoksun insan başarılı olsa ne yazar. Bu gün bütün dünyanın en büyük sıkıntısı ahlaktan yoksun insanların yetişip başköşede oturmasından kaynaklanıyor.
Bunun için de eğitim kurumları bu konuya yoğunlaşmalı, insanlara insanlık dersleri verilmeli. Ahlaklı insan nasıl olunur. Eller nasıl yıkanır. Yemek nasıl yenir. Yolda nasıl yürünür.
Karşısındaki kişiyle nasıl konuşulur, karşındaki kişi nasıl dinlenir. Nasıl oturulur, nasıl kalkılır. Nasıl yatılır, ne zaman yatılır ne zaman kalkılır. Nasıl giyinilir. Anne baba sevgisi nasıl olmalı.
Anneye babaya saygılı nasıl olunur. Büyüklerin sözü nasıl dinlenir. Çevreye karşı nasıl saygılı olunur. Saygın insan nasıl olunur.
Bu saydıklarım aslında çok basit gibi duruyor ama bakalım çevremize ne kadar eksik ve ne kadar önemli olduğunu idrak ederiz.
.