Erkek çocuğuna da; "Göster amcalara..." diyip erkekliğini büyük bir lütufmuş gibi hissettirirseniz, "çok canlar yakacak bu oğlan" da derseniz, o da hakkı olarak görecek sonunda haddini aşanları.

Kadınları, erkeklere hizmet eden ikincil insanlar olarak görmeye devam edersek, insan kimliğini cinsiyetin arkasına gizlersek, çocukları da şiddet içerikli videolarla baş başa bırakıp cinselliği de şiddetle özdeşleştirmelerine neden olursak bir istismar vakasında toplum olarak kendimizi de aklamaya kalkmayalım lütfen.

Sahiplik duygusuydu esas ayıp olan. Kimse kimsenin sahibi değil herkes birbirine emanet, geçici bir zaman.

Sen sahip olduğunu zannedip dilediğin gibi davranma lüksün var sanıyorsan kadına ya da çocuğuna, işte ayıp olan o aslında. Hem de ne ayıp!

Kız almak, kız vermek deyimleri de bir çeşit küfür, bir sebep de onlar olduğu için buna. Erkekliğinizi ispat etmek için kadınların üzerinden ettiğiniz kötü kokulu küfürler gibi namussuzca!

Bütün ailelere çocuk yetiştirme dersi verilmeli bir an önce mecburi olarak. Düzgün konuşmanın bile bir eğitimi varken insan yetiştirmek neden bu kadar gelişi güzel zaten.

O mağdur edenler sevildikleri ve birey olarak sayıldıkları bir ailede yetişselerdi, başka şeylerle değil sporla, sanatla vs. meşgul olsalardı kendilerine yakıştırabilirler miydi bu kadar iğrençlikleri?

Ya da mağdur edilen çocuklar, anne babasına hayır dediğinde hemen bağırılarak veya dövülerek saygı gösterilmeyen korkak bir çocuk haline getirilmese veya ailesinin beklentilerini yerine getirmeyince hemen itaatsizlikle suçlanmasa, büyüklerine hatta anne babaya bile yeri geldiğinde saygılı bir şekilde hayır diyebilme iradesi ve özgüveni kazandırılsa kolay kolay sinip susarlar mıydı o büyük vücutlu yaratıklar karşısında?

Çocuklara da en küçük yaştan itibaren vücudu ve onu koruması için nasıl davranması gerektiği, başına bir şey geldiğinde ailesi ve ailesinden çekinse bile nereye gidip anlatabileceği öğretilse belki bu kadar sessiz haykırışlarla dökmezler yaşlarını geceleri yataklarında.

Kreşlere, okullara göndermekle, bir eline harçlık bir eline tableti vermekle "insan" yetiştirilmiyor malesef.

Her şeyden önce eğer bir insan dünyaya getirdiyseniz vicdana sarın ruhlarını, empatiyi, diğer insanlardan üstün olmadığını ve ahlakın saf sütünü kaşıklayın her öğün.

Ahlaklı insan yetiştirmeyi dindarlıkla ilgili bir şey gibi görmeyin. Ateistin de müslümanın da deistin de agnostiğin de edebe ihtiyacı var bir toplumda.

Medeni olmak ulu orta cinsiyetinin tadını çıkarmak, dinsiz olmak sapık ruhlara rahatça davetiye çıkarmak da olmamalı keza.

Özgürlüğü ahlak sınırlarının dışına çıkmak olarak gösterenlere inat, lütfen bunlar ah'laf'ta kalmasın...