TDK'ya göre Elek; taneli veya un gibi toz durumunda olan şeyleri yabancı maddelerden ayıklamak veya incesini kabasından ayırmak için kullanılan tahta bir kasnak ve tek tarafa gerilmiş gözenekli tel, kıl, bez vb. oluşan araç.
Yapılış şekli kasnağı daire şekline getirip özel çivisi ile çakmak daha sonra eleği gererek ikinci dar kasnağı üzerine sıkı bir şekilde çivi ile çakmaktır.
Evlerimizde un, nişasta gibi şeyleri elemek amacıyla bulundururuz.
Tahıl ayıklamak için kullanılan daha büyük ebatlılarına kalbur adı verilir.
İlçemizde de üretilirdi.
Kaya çimentepe adlı teyzemiz kayınpederi Bayram Çimentepe'den öğrendiği elekçilik mesleğini 55 yılın üzerinde yaptı.
Başka elekçilerimizde vardı.
Kasnağın ağacını Keles'ten alırlar, evlerinde üretirler pazarları, yakın ilçe ve köyleri dolaşarak satarlardı.
Ağaç kasnaklı elek yapanlar bir günde 8-10 kasnak yapabiliyordu.
Çalışırken dizlerini örs gibi kullanırlar.
Çekiç küçük yassı demir, kerpeten gibi aletler ile çalışırlardı.
Birçok meslek gibi fabrikasyon üretimle rekabet edemedikleri için mesleği sürdüremediler.
RESİM: MERHUM KAYA ÇİMENTEPE ALET VE MALZEMELERİYLE
FOTO : YUSUF KIZIL ARŞİVİ
