Sürveyan; Bir işi, kurumu, işletmeyi, kollayan, gözeten, denetleyen kişidir.

İnşaat Sürveyanları ise; Görevlendirildikleri şantiyede fenni mesulün mahiyetinde yapının fen, sanat ve sağlık kurallarına uygun olarak yapılabilmesi için gerekli hazırlık ve çalışmaları yürütürler. Yapı ile ilgili inşaat, tesisat, imalat, tadilat, tamirat ve her türlü inşaat işlerinden sorumludurlar.

Kum, çakıl, taş, tuğla, demir, kereste gibi kullanılan malzemenin niteliklerinin uygunluğunu denetler. Hazırlanan ve kullanılacak harç ve betonun bozulmamış, taşlaşmamış, iyi karışmış olmasına dikkat eder.

Betonun dökülmesi ve sonrasındaki sulama ve diğer hizmetlerin de kontrolü sürveyanın sorumluluğundadır. Her türlü ölçümlemenin doğruluğundan sorumludur.

Yukarıdaki tanım, günümüzdeki şantiyelerin yapısı ve büyüklüğüne uygun bir tanımdır. Seksenli yıllar öncesinde inşaatlar hem daha küçük olur, hem de daha yavaş ilerlerdi.

Şöyle ki bugün ruhsat alan kişi bazen üç ay sonra temel atar, bir yıl sonra birinci katın betonunu atar. Bir süre durur, tuğlayı bazen kendisi örer, bazen bir ustaya ördürür.

İç sıvayı yaptıysa dış sıvayı yapmaz, yapamaz. Belki ruhsatı almadan evin içine girmesi icap eder. Bu ve bunun gibi örnekleri çoğaltabiliriz.

Hukuki sorumluluk kendilerinde olmasına rağmen, sürveyan ya da kalfa konumundaki kişilerin inşaatlardaki bu karmaşık süreci doğru takip edebilmeleri oldukça güçtü.

Teknik öğretmen, yüksek tekniker, tekniker, teknisyen unvanı taşıyanlar ile lise mezunu olup 3308 sayılı kanuna göre ustalık belgesi alan kişiler yapabilirler.

Pratikten yetişmiş ustalar geçmişte Halk Eğitim Merkezleri'nde düzenlenen kurslarda sertifika alarak İnşaat Sürveyanlığı yapabildiler.

İnegöl Belediyesi sürveyanlığını uzun süre İsmail Beşiktepe yerine getirdi.

Geçmişte Ahmet Uçkun, Fehmi Öztürk, Hasan Balcı, Mustafa Kirişçi gibi isimler ilçemizdeki sürveyanlık mesleğinin akılda kalan bazı kişilerdir.