1769-1774 yılları meydana gelen Osmanlı-Rus Savaşını Rusya kazanınca Kırım'ın bağımsızlığını sağlamış oldu. 1783 yılında da Kırım, Rusya'nın işgaline uğradı. Bunun sonucunda bölgenin yerli halkı Tatarlar topraklarını kaybetti ve kitlesel göçe maruz kaldılar. Osmanlı topraklarına büyük göçler yaşandı.

Kırım'dan Tatar göçlerine yönelik baz alınacak ilk tarih 1788'dir. 1862 yılına kadar Osmanlı Topraklarına göçen Tatar'lar Dobruca taraflarına yerleştiler. Daha sonra göçenler Eskişehir, Konya ve Ankara taraflarına yerleşmişlerdir. Devamında 1864-65, 1870 ve 1890 tarihlerinde göçlerde hızlanmalar yaşanmıştır.

Kırım ve Kafkasya'dan göç etmek isteyen muhacirler ekseri deniz yoluyla İstanbul'a gelmişler uygun bir yer bulununca da o bölgeye yerleştirilmişlerdir. Demiryolu ve Karayolu-hayvan arabalarıyla ile de göçler olmuştur.

1860'da 171 hane Tatar Muhacir Bursa'ya geldi. Kirmastı (Mustafakemalpaşa)ve Mihaliç (Karacabey)'e yerleştirildi. 1877'de Sofya Vapuru ile 305 hane Mudanya'ya Tatar Muhacir geldi Bursa merkeze yerleşti. 1877-78 Osmanlı Rus savaşı sonunda, Osmanlı Ordusu bozguna uğradı. 1880 yılı Ayastefanos Anlaşması ile Dobruca, Romanya ve Bulgaristan toprağı haline geldi. Diğer Müslüman halklarla birlikte Dobruca taraflarındaki Tatarlar da kitleler halinde Osmanlı Topraklarına göç ettiler.

1880'li yıllarda Romanya-Dobruca'nın Babadağ ve Köstence yerleşim merkezlerinden, İnegöl merkeze 51 hane Tatar Göçmeni geldi. Bugün için Yenice Mahallemiz sınırları içinde yer alan "Tatarlık" adlı bölgeyi oluşturdular. Aynı dönemde gelen bir kısım Tatar Göçmeni de Osmaniye Mahallesi'ndeki Kabadayı Sokağın ilk sakinleri olmuşlardır.

Bunun dışında aynı dönemde Eskiköy, Olukman, Şibalı ve Tokuş Köylerine de Tatar göçmenlerin yerleşimleri olduğu tespit edilmiştir. 1906-1907 yılları Kafkasya-Karaçay Bölgesinden Hüdavendigar Vilayetine gelen Tatar Muhacirler İzmit ve İnegöl'e yerleşip hayatlarını sürdürdüler.