PKK?nın hainliğinden, terörün ocakları yakmasından, anaların gözyaşlarından günlerdir bahsediliyor. Yazılıyor, çiziyor. Gazetemizin köşe yazarı Taha Kerem, Haber Yorum gazetesi ortaklarından Şerif Gürbaş ve Yıldırım Gazetesi sahibi Hanefi Yıldırım konuyu köşelerine taşımışlar. Hepsine katılıyorum ama görünmeyeni de görmek, yazılmayanı da yazmak gerekiyor. Yaşım daha genç. Henüz çocuğum da yok. İnşallah yakın bir zamanda o mutluluğu da yaşayacağım ama evlat ne demektir, sevgisi, varlığı, yokluğu ne demektir henüz anlamıyorum, bilmiyorum. Anlayınca belki duygularım daha farklı olacak.
Bir şehit babasının duygularını şu an hissetmek mümkün değil. Ama o şehit babasının yerine koymak istiyorum birkaç dakikalığına kendimi. Ve soruyorum:
Bu ülkede neden şehit deşenler hep gariban evladı? Neden bu ülkede bir generalin, bir ünlünün, zengin bir iş adamının, bir milletvekilinin, bir bakanın, şu ana kadar bu ülkede Başbakanlık, Cumhurbaşkanlığı yapmış olanların oğulları şehit olmuyor da hep şehitler gariban ailelerin, fakir fukaraların? Yanlış anlaşılmasın, tabii ki onlara da bir şey olmasın ama bir yerde bunun hesabı sorulmamalı mı?
Bu ülkede 30 yıldır terörle aynı tarzda mücadele eden Ordumuza, neden bir Allah?ın kulu ?Olmuyor, bu iş bu şekilde yürümüyor?? diyemiyor? Hala düzenli ordularla, 20?lik fidanlarla terörle mücadele yapılmaya çalışılıyor? Belki hayatında ilk defa eline tüfek alan çocuklarla, neden yıllardır dağda yer alanlar karşı karşıya getiriliyor?
Bir kurumun içerisinde başarısızlık olduğunda, özelde olsun kamu da olsun hesap sorulurken, neden 13 askeri şehit olan komutandan hesap sorulmuyor? Neden kızağa çekilmiyor, hakkında davalar açılmıyor? Bu ülkede Ordudan atılmak için sadece irticaya bulaşmak mı gerekiyor? Neden 3-5 askerine sahip olamayan komutanlar Ordu içinde barınmaya devam ediyor?
Bir muhalefet lideri çok ilginç bir yorum yapıyor: ?Komutanları içeride, moralleri bozuk? O komutanlar neden içeride? Darbeye bulaştıkları için. Darbe ve cunta hareketlerinde olduğu için. Neden bu komutanlar terörle mücadele konusunda çalışmalar yapmak yerine, bunlara kafa yormak yerine siyasete, darbeye, meşru hükümeti ortadan kaldırmaya kafa yoruyorlar?
Sorular çok. Ama cevaplar ne yazık ki tatminkâr değil. Evet, bitsin artık bu zulüm. Artık analar gözyaşı dökmesin. Babalar ağlamasın. Çocuklar yetim büyümesin. Bu terör sona ersin. Ama birileri de terörle mücadele konusunda artık yeni adımlar atsın ve başarısız olan komutanlardan hesap sorulsun.
