Arama kendinden ufacık bir iz
Gözümde yaşlar yok, sen yoksun bende
Yolunu kimlerle çiziyorsan çiz
Bağrımda taşlar yok, sen yoksun bende.
İçimi kor gibi dağlayan bakış
Küllendi çoktandır söndü o yakış
İki göz üstünde işlenmiş nakış
O kalem kaşlar yok, sen yoksun bende
Sokağında her gün hep iki büklüm
Meczubu andırır gibiydi şeklim
Kapandı o devir değişti iklim
Hazanlar kışlar yok, sen yoksun bende.
Bu bitiş bu veda senin kararın
Umarım kendine olmaz zararın
Uykumu gözümden çaldı firarın
O eski düşler yok, sen yoksun bende.
Sen gittin başka bir çözüm kalmadı
Sevilmek sevmekte gözüm kalmadı
Artık o tarakta bezim kalmadı
O ince işler yok, sen yoksun bende.
