Daha dün gibi başladığımız mübarek Ramazan ayının ilk haftasına gelmiş bulunmaktayız.Nasip olursa bir iki hafta sonra değerli hocalarımız artık "Elveda Ya Şehr-ı Ramazan Elveda" ilahisini teravihten sonra söylemeye başlayacaklardır.İşte o zaman gerçek Ramazan aşıkları gözyaşlarını tutamayacaklardır.

Hatırlarsanız Ramazan ayına başlarken hepimiz hem sevinçli hem de bu uzun ve sıcak günlerde nasıl oruç tutarız tedirginliği içindeydik.Ama biz biliyoruz ki Rabbimiz çok merhametli bir Rabdir.O hiç bir zaman kullarına sıkıntı çektirmeyi sevmez.Bunu oruç ayetinde de dile getiriyor.Şöyle buyuruyor."...Allah size kolaylık diler, zorluk dilemez..."(Bakara-183).Diğer bir çok ayeti kerimelerde "...Allah kullarına zulmetmez"(Ali İmran-182,Enfal-51,Hac-10)," O merhamet etmeyi kendine gerekli kıldı."(Enam -12,54) buyuruyor.

Hal böyle olunca artık bize düşen Rabbimizin bize neden orucu farz ettiğinin hikmetlerini aramaktır.Tabii ki hiçbirimizin Yüce Allah'ın sonsuz ilmini anlamaya gücü yetmez.Biz sadece sınırlı ve beşer aklımızla orucun bazı özellik ve güzelliklerini kavrayabiliyoruz.

Bakara suresi 183.ayete baktığımız da orucun amacını anlayabiliyoruz.Yüce Allah şöyle buyuruyor :" Ey iman edenler sizden öncekilere farz kılındığı gibi oruç size de farz kılındı.Umulur ki Allah'a karşı gelmekten sakınırsınız(takvaya erişirsiniz).

Bu ayeti kerime orucun amacını bize açık ve net bir şekilde ortaya koymaktadır.Oruç takvaya erişmemiz içindir.O halde takvaya eriştirmeyen bir oruç makbul bir oruç değildir.

Kur'an üzerinde kafa yoran her kardeşimiz şunu fark etmiştir.Her ibadetin mutlaka bir gayesi ve amacı vardır.O amaç genellikle ayetin sonunda dile getirilir.Oruç ayetinde de takvaya erişmek için olduğunu öğreniyoruz.

Öyleyse takva ne demektir?Takvanın bir çok tanımı vardır. Bazıları şunlardır:

-Günahlardan sakınmak,

-Allah'tan gereği gibi korkmak,

-Her şeyi yerli yerinde yapmak,

-İbadetleri zevkle yapmak,

-Sorumluluk bilincine sahip olmak.v.b.

Kur'an-ı Kerime baktığımız zaman şu gerçekleri görüyoruz:

1-Takva derecesine ulaşmayan bir insanın orucu makbul bir oruç olmamıştır.(Bakara-183)

2-Nefsini temizlememiştir.(Şems-8)

3-Kur'an onun için bir hidayet kaynağı olmamıştır.(Bakara,1-2)

4-İyilik ve takvada yardımlaşmamıştır.(Maide-2)

5-Allah onun hiçbir şeyini kabul etmemiştir.(Maide-27)

Peki takvaya ulaşıp ulaşamamanın bazı ipuçları var mıdır.Elbette vardır:

1-Kişinin kalbi hassaslaşmışmıdır?Bir kötülük ve günah işlediği zaman kalbine bir sıkıntı geliyor mu?

2-Bir insanı kandırdığında içi cız ediyor mu?

3-Namazı kaçırdığında dünyalık bir işi (ev,araba,arsa v.b.) kaçırmış kadar üzülüyor mu?

4-Şu ana kadar tuttuğu oruçlardan dolayı ruh dünyasında olumlu gelişmeler meydana gelmişmidir?

Eğer bu ve buna benzer güzel özellikler sizde oluşmuşsa unutmayın "Takva" derecesine ulaşmışsınız demektir.