BİR ÖĞRETMEN, Öğrencileri yaramazlık yaptığında şöyle uyarırmış: ?Allah sizi öğretmen etsin.?

Bir öğretmenin halinden anlayabilmek için öğretmen olmak gerekiyor. Öğretmen olmak kolay değil. Her öğretmenim diyen de bu mesleğin hakkını veremiyor zaten.

?Yeryüzünde öğretmenlikten daha şerefli bir meslek tanımıyorum.? demiş Diyojen? Bu tespite katılıyorum. Ancak düşünüyorum da hayatta hiç olamayacağım şeylerden biridir öğretmenlik? Benim yapım için zor ve meşakkatli bir meslek öğretmenlik? Öğretmenliği diğer memurluk ve hizmetlerle kıyaslamak yanlış olur.

İlkokulu Şükrünailipaşa?da okudum. Ortaokulu İnegöl İmam Hatip Lise?sinde. Üniversite?yi Malatya?da İnönü Ünivrsitesi?nde. Eğitim geçmişimi böyle paylaşmamın sebebi şu: Geriye dönüp baktığımda yüzlerce hocanın önünde ders almama rağmen, içlerinde bende iz bırakan hoca sayısı parmak sayısını geçmez. Hepsi ders verdi ama hepsi benim hocam olamadı.

Öğretmenlerim ve hocalarım konusunda haddimi aşmak istemem. Hepsini kendi değerleri içerisinde saygıyla anıyorum. Özellikle öğretmenler Gününün arifesinde tüm eğitimcilerimize en içten saygılarımı sunuyorum.

Demek istediğim öğretmenlerimiz içerisinde farkını ortaya koyan , okulda , öğrencide, velide , ilçede iz bırakan çok değerli eğitimcilerimiz var. En azından benim için öyle.

Örneğin İnegöl İmam Hatip Lisesi?nde okuduğum yıllardan aklına gelen ilk hocayı söyle deseniz; Abdulvasih Duran Hocamın ismi gelir aklıma. Örneğin dedim? Başka isimler de var şüphesiz...

Başka değerli hocalarımı unuturum kaygısıyla tek örnekle yetiniyorum. Bunun gibi iz bırakan hocalarımız var okul hayatımızda?

İşte ilçemizde iz bırakan hocalarımızdan biri de Yusuf Şevki Yücel Hocadır.

Çalışkan, dürüst, girişimci ama mütevazi, eğitime farklı bakan, İnegöl sevdalısı eğitimcilerimizden biridir Yusuf Şevki Hoca.

Gazetemizdeki yazısından öğrendim: Yusuf Şevki Hoca Tunceli?de zor şartlar altında 5 yıl öğretmenlik yaptıktan sonra gelmiş İnegöl?e. 1997?den itibaren İnegöl?de bir süre öğretmenlik yaptıktan sonra İnegöl Lisesi müdürlüğüne atanmış.

İnegöl Lisesi, tarihi ve önemli okullarımızdan biri. Ancak 2000?li yıllara doğru okulun eksikleri ve sorunları çoktu.

Yusuf Şevki Hoca dünkü yazısında okulun o yıllardaki manzarasını şöyle özetlemişti: ?3000 öğrenci, 130 öğretmen, ihmalkârlık, disiplinsizlik, vurdumduymazlık, pislik, kavga ve keşmekeş? Okul, tümüyle dökülüyordu. Akademik, ahlaki, fiziki, disiplinsel bir çöküş hâkimdi? Öğretmenler ümitsiz, birçoğu umursuz, idare tutarsız, öğrenciler saygısız ve hedefsizdi??

Bilen biliyor, gerçekten tablo bu idi. Yusuf Şevki Hoca göreve geldikten sonra ekibiyle ve öğretmenleri ile birlikte inanılmaz yeniliklere imza attı İnegöl Lisesi?nde.

Bursa okulları içerisinde ilk güvenlik kamerasının kurulması, ilk ses yarışmasının yapılması, en iyi kantin, en temiz okul ödüllerinin alınması, Toplam Kalite Yönetiminde ve Sosyal Sorumluluk Projelerinde örnek çalışmalara imza atılması hep bu dönemde gerçekleşti.

Bir Ukrayna Atasözü derki: ?Öğretmen ve ağaç ürünlerinden belli olur.?

Bu isimle birlikte adeta İnegöl Lise?nin çehresi değişti. Derken milletvekili olmaya da niyet etti, daha çok hizmet edebilmek için. Ancak ilk teşebbüsü aday adaylık süreci ile neticelendi. Bu kabına sığmayan eğitimci bununla yetinmeyecektir. Devamı gelecektir diye düşünüyorum.

Rotasyon sürecini de biliyorsunuz. Okul müdürleri arasında ilk defa geçen yıl uygulandı. 14 yıldır İnegöl?de hizmet etmekte olan Yusuf Şevki Hoca, bir yıldır yaşadığı Rotasyon süreci sonunda, bu hafta itibari ile Mudanya S.E.Anadolu lisesine atanmış bulunuyor.

Son yazısında ?Bu şarkı burada bitmez? diyerek adeta İnegöl?e veda etti. Öğretmenler günü öncesi acı bir hediye olduğunu düşünüyoruz kendisi için. Hayırlısı olsun temennisinde bulunuyorum.

İnegöl ve İnegöl Anadolu Lisesi Yusuf Şevki Hocayı unutmayacaktır. İz bırakarak gidiyor. Umarım hatıraları O?nu geri çağıracaktır. Yolu açık olsun.