İnegöl'ümüz bir çok yönden örnek alınacak bir ilçedir. Köftesi,mobilyası bence daha önemlisi hayırsever bir şehir olması.İnegöl'de bugüne kadar yarım kalmış veya tamamlanmamış bir hayır kurumu yoktur(Allah cümlesinden razı olsun).

İnegöl'ümüz eğitim yönüyle de çok önemli bir konumdadır. Bir çok il ve ilçede olmayan okullar ,liseler İnegöl'ümüz de mevcuttur ve buralarda hayırlı nesiller yetiştirilmektedir.Bu liselerden birisi de İnegöl Anadolu İmam hatip Lisesidir.Uzun yıllardan beridir İnegöl'ümüze ve Türkiye'mize vatanına ve milletine bağlı gençler yetiştirmektedir.

İnegöl Anadolu İmam Hatip Lisemiz ile İnegöl halkımız arasında sürekli karşılıklı güzel iletişim olmuştur. Halkımız bu okullara yardım etmiş İmam Hatip Lisemiz de değerli mezunlarıyla halkımıza hizmetlerde bulunmuş ve bulunmaktadır.

Halkımız ekonomik sıkıntının en zor olduğu dönemlerde bile bu yardımlarını esirgememiştir.Çünkü halkımız şu ayeti kerimeyi çok iyi bilmektedir" Onlar ki bollukta da ve darlıkta da Allah yolunda harcarlar, öfkelerini yenerler ve insanları affederler. Allah iyilik edenleri sever. ?Al-i İmran,134?.

Yüce Rabbimiz insanlar birbirlerini sevsin ve iletişim kursun diye insanları birbirlerine muhtaç yaratmıştır. Örneğin; diğer canlıların insan kadar birbirleriyle iletişimleri olmadığı için aralarında bizim kadar sevgi yoktur.Rabbimiz isteseydi insanları da birbirlerinden uzak ve sevgisiz yaratabilirdi.İşte o zaman ne okullar nede okullardaki tatlı hatıralar olurdu.

Hep anlatılan birkaç kavram vardır bunlar çok önemli ve farklıdırlar:"Baba ocağı","Ana kucağı","Asker ocağı" ve "Öğrencilik yılları". İnegöl'ümüz de her aileden veya yakınlarından mutlaka bir İmam Hatipli vardır.Ve şu anda İnegöl'ümüzde siyasette,ticarette ve bir çok sivil kuruluşların başında İmam hatip mezunlarımız vardır.İnegöl'e ve ülkemize hizmet vermektedirler.

Mezun kardeşlerimizin büyük çoğunluğu okulumuzla irtibatı devam etmektedir.Arayıp sormakta okulumuzun ihtiyaçlarına yardımcı olmaktadırlar.Zaten İmam hatip mezunu kardeşlerimiz yabancı kültürden gelen "köprüyü geçene kadar ayıya dayı demek" sözünün bize uymadığının bilincindedirler.O nedenle imam hatipli o söze değil şuna inanmaktadır."Köprüyü geçtikten sonra, gelenlere köprü olmak".

Çoğumuz ilkokulda şöyle bir şiir ezberlemiştik."Orada bir köy var uzakta o köy bizim köyümüz.Gitmesek de görmesek de o köy bizim köyümüz".Bu şiiri yazan şairin o anki duygularını bilmiyoruz ama, bence orada bir köy varsa ve o köy bizim köyümüz ise gitmeli ve görmeliyiz.İmam hatip mezunu kardeşlerimizi de bu anlamda mezun oldukları İnegöl Anadolu İmam hatip Lisesine bekliyoruz.Okul bizim okul olduğu için gitmeli,görmeli ve destek olunmalıdır.

Bizler hep geçmişlerimizin menkibelerini okuyoruz.Gelecek nesillere okuyacak menkibeler bırakmalıyız.Rabbime şükürler olsun yeni menkibeler yazdıracak kadar fedakar ,cömert ve samimi kardeşlerimiz vardır ve olacaktır İnşaallah.

Bütün mezunlarımızı özledik ve okulumuza bekliyoruz .Mutlaka ama mutlaka bekliyoruz.Belki uzun zamandır uğrama fırsatı bulamayan bu kardeşlerimiz kendilerinden sonra gelen yeni gençlere köprü olmak isteyeceklerdir,buna inanıyorum.

Şu hikayeyi çok seviyorum.Gözü görmeyen bir dilenci boynuna "bu köre yardım edin" şeklinde bir yazı asmış, ama nedense hiç kimse yardım etmiyormuş.Yoldan geçen bir reklamcı kör adamın bu durumunu fark etmiş,hemen levhadaki "bu köre yardım edin" yazısını silmiş yerine başka bir şey yazmıştır.Biraz sonra paralar akmaya başlayınca adamın biri merak etmiş ,reklamcının yazdığı yazıya bakmış , yazı şöyleymiş: "BAHAR GELDİ AMA BEN GÖREMİYORUM"

Unutmayın: Yeni nesil sizler sayesinde görecek veya...