Yahudilerin 12 kabilesi ve Yahudilere verilen 12 pınar
“Musa, çölde susuz kalan halkı için su istemişti. Biz de O’na; “ Elindeki asa ile taşa vur” dedik. O anda taştan 12 pınar fışkırdı. Her grubun hangi pınardan içeceği belirlendi. Onlara dedik ki; “Allah’ın rızkından yiyin, için. Sakın nankörlük edip yeryüzünde karışıklık çıkarmayın.” (Bakara 60)
Kutsal Metinlerdeki Mucizevi Anlatım
Çölde Bir Mucize: 12 Pınarın Hikayesi
Tih çölünün kavurucu sıcağında susuz kalan İsrailoğulları, Hz. Musa'nın rehberliğinde umut yolculuğuna çıkmıştı. Musa'nın asasıyla vurduğu taş, Allah'ın emriyle 12 pınar halinde fışkırarak her kabileyi hayata bağladı. Bu mucize, İsrailoğulları'nın yolculuğunda sadece bir başlangıçtı.
TAŞTAN FIŞKIRAN 12 PINAR: Hz.Musa liderliğinde Mısır’dan çıkıp ata topraklarına doğru ilerleyen İsrailoğulları, Tih çölünde susuz kalmışlardı. Hz.Musa’nın karşısına dikilip: “Bizi, oğullarımızı ve hayvanlarımızı susuzlukla öldürmek için mi kavmini Mısır’dan çıkardın?” dediler. Bunun üzerine Hz. Musa, dua edip kavmi için Allah’tan (c.c.) su istedi. Hz.Musa’nın elinde mucize bir asa vardır. Allah (c.c.)Hz.Musa’ya “ Elindeki asa ile taşa vur” (Bakara suresi 60) diye emreder. Hz.Musa asasını taşa vurunca 12 ayrı pınar fışkırmaya başlar. Allah’ın izniyle, Mısır’da Firavun’un sihirbazlarına galip gelen, denizi ortadan yarıp İsrailoğulları’na yol açan asa, şimdi de taştan içecek su çıkarıyordu.
Araf suresinde bu olay şöyle anlatılır: “Biz İsrailoğullarını oymaklar halinde oniki kabileye ayırdık. Kavmi kendisinden su isteyince, Musa’ya, «Asanı taşa vur!» diye vahyettik. Derhal ondan oniki pınar fışkırdı. Her kabile içeceği yeri belledi. Sonra üzerlerine bulutla gölge yaptık, onlara kudret helvası ve bıldırcın eti indirdik. Onlara dedik ki: «Size verdiğimiz rızıkların temizlerinden yeyin.» Ama onlar emirlerimizi dinlememekle bize değil kendilerine zulmediyorlardı.” (Araf suresi 160)
Hz. Yakup ve 12 Kabile
Hz. Yakup'un 12 oğlu ve bu oğullardan türeyen kabileler, Yahudi tarihinde önemli bir yer tutar. İsrailoğulları'nın ataları olan bu kabileler, zamanla dünya üzerinde farklı bölgelere yayılarak kendilerine yeni bir hayat kurmuşlardı. Peki, kaybolan kabilelerin gizemi neydi?
HZ.YAKUB’UN ÇOCUKLARI: İsrail Hz.Yakub’un lakabıdır. İsrail; Allah’ın kulu anlamına gelir. Hz.Yakup’un çocuklarına İsrailoğulları denilir. Bunlar; Rabil, Şemun, Lâvi, Yehûda, İsâhar, Zablûn, Dân, Neftâle, Câd, Âşir, Bünyamin ve Hz. Yusuf’tur.1089 Hz.Yakup’ un oniki çocuğundan oniki kabile meydana gelmişti. Tarihi kaynaklara göre; MÖ 930’da bu kabilelerin on tanesi, Kuzey İsrail Krallığı’nı kurdu. Yehuda ile Bünyamin kabileleri de Yehuda Krallığı’nı kurdular.
Kaybolan On Kabile ve Modern İddialar
Kuzey İsrail Krallığı'nın yıkılışıyla tarihe karışan ve "Kayıp On Kabile" olarak bilinen bu gruplar, dünyanın dört bir yanındaki Yahudiler tarafından ataları olarak iddia edilir. Bu iddiaların gerçekliği nedir ve bu kabilelerin mirası günümüzde nasıl yaşıyor?
MÖ 720’de Asurluların kuzeydeki İsrail Krallığı’nı fethetmesiyle burada yaşayan on kabile tarih sayfalarından silinmiştir. Bunlar “Kayıp On Kabile” diye isimlendirilir.
İngiltere yahudileri, Kuzey Avrupa yahudileri, Ortaasya yahudileri, Hindistan yahudileri, Etiyopya yahudileri ve İran yahudileri, kendilerinin Kayıp On Kabile’nin torunları olduklarını iddia ederler. Günümüzde İsrail’i kuran Yahudilerin, Yehuda Krallığı’ndan yani kaybolmayan iki kabilenin neslinden geldiğine inanılmaktadır.
Bu konudaki gerçek şudur: İsrailoğulları’nın çoğu tevhit inancından saparak, son elçi Hz.Muahmmed’e (s.a.v) inanmayarak yoldan çıktılar ve kayboldular. Yoldan çıkan bu Yahudiler’in çoğu, günümüzde İsrail’de toplanmış olanlardır. Siyonist emelleri ile başta Filistin olmak üzere bütün dünyanın başına bela ve fitne üretmektedirler.
Son Peygambere İnanç ve İki Kat Mükafat
Yahudi ve Hristiyanlar arasında, son peygambere inananların iki kat mükafat alacağına dair inançlar vardır. Bu inançlar ve günümüzdeki yansımaları, dinler arası diyalog ve anlayışın önemini bir kez daha gözler önüne seriyor.
“İki kitâb ehlinden; Yahudi ve Hristiyanlardan kim Müslüman olursa, onun ecri iki defadır.”
2 KAT MÜKAFATI KAÇIRANLAR: Halbuki Yahudiler ve Hristiyanlar, Resulullah Efendimiz’e iman etseler 2 kat mükafat alacaklardı: Ebu Umâme (r.a) şöyle anlatıyor: Mekke fethi günü Allah Elçisinin (s.a.v) atının yanındaydım. O gün Resulullah Efendimiz’den (s.a.v) şu sözü işittim: “İki kitâb ehlinden; Yahudi ve Hristiyanlardan kim Müslüman olursa, onun ecri iki defadır.”
Saîd İbn Cübeyr (r.a) buyurdu ki: Habeşistan Hükümdarı Necâşî, Medine’ye yetmiş papaz göndermişti. Resulullah Efendimiz (s.a.v) onları mescidinde misafir etti. Onlara Yasin suresini okudu. Hepsi ağladı ve Müslüman oldu. İşte onlar hakkında Kasas suresi’ndeki şu ayet-i kerimeler nazil olmuştur.
”İşte onlara, sabretmelerinden ötürü, mükâfatları iki defa verilecektir. Bunlar kötülüğü iyilikle savarlar, kendilerine verdiğimiz rızıktan da Allah rızası için harcarlar.” Kasas suresi 54
Katâde şöyle der: “Bu âyet, Ehl-i kitaptan bazıları hakkında inmiştir. Onlar, hak bir dine mensup idiler ve bütün işlerini onun emirlerine göre yaparlardı. Nihayet Yüce Allah, Hz. Muhammed’i (s.a.v.) gönderdi. O zaman ona inandılar.
Yüce Allah, hak yolda sabretmelerinden dolayı, sevaplarını iki kat verdi. Hz. Selmân-ı Farisi ile Hz. Abdullah b. Selâm’ın bunlardan olduğu söylenir.”
Resulullah Efendimiz (s.a.v) şöyle buyurmuştur: “Üç kimse vardır ki, onlara sevapları iki kat verilir: Birincisi, Ehl-i kitaptan olup da, önce kendi peygamberine, sonra da bana iman eden kişidir. İkincisi; efendisinin ve Allah’ın haklarını yerine getiren hizmetçi. Üçüncüsü: bir cariyesi olup da onu güzelce terbiye eden, sonra onu âzâd ederek onunla evlenen kimse.”
Mucize Taş ve Dersler
Çölde bir mucize olarak taştan fışkıran su, İsrailoğulları için sadece bir içecek kaynağı değil, aynı zamanda derin manevi anlamlar taşıyan bir işaretti. Bu olay, Allah'ın nimetlerine ve kulların üzerine düşen sorumluluklara dair önemli dersler barındırıyor.
Bu tarihi ve dini hikayenin her bir yönü, geçmişten günümüze uzanan inanç, kültür ve medeniyetin izlerini taşıyor. İsrailoğulları'nın 12 kabilesi ve Musa'nın mucizesi, inançların, tarihin ve toplumların nasıl iç içe geçtiğinin bir kanıtı olarak karşımızda duruyor.
MUCİZE TAŞ: İşte İsrailoğulları’nın 12 kabilesi. Bir zamanlar ne çok mucize ve elçiye muhatap olmuşlardı. İşte kayadan çıkan 12 pınar da bunlardan biri idi. Çölde bir mucize olarak taştan fışkıran su, bu 12 kabilenin rahatça faydalanabilmesi için 12 ayrı kaynak olarak fışkırmıştı. Böylece 12 kabile halindeki, kalabalık İsrailoğulları arasında, bir kargaşa ve su savaşı yaşanmamıştı. Gidip görenler, bu kayanın, bugün de, Sina Dağı yakınlarında üzerinde on iki deliğiyle var olduğunu söylemektedirler.
Katâde bu taş hakkında farklı bir yorumda bulunur ve der ki: Bu taş Tûr dağından gelmedir. Binekleri üzerinde, yanlarında taşıyabilecekleri bir büyüklüğe sahipti. Bir yerde konakladıkları zaman Mûsâ (a.s.) asâsıyla ona vurur ve su fışkırırdı.
Abdullah b. Abbas’tan gelen rivayet de buna benzer bir yorumu içeriyor: “Hz. Musa’nın, kavmi için su istemesi, Tih çölünde olmuştur. Allah (c.c.), İsrailoğullarını bu çölde bulutlarla gölgelendirmiş, onlara gökten kudret hevası ve bıldırcın eti göndermiş, elbiselerini eskimez ve kirlenmez elbiseler kılmıştı. Bunlara dört köşeli bir de taş vermişti.
Onlar susadıklarında, su isteyince, Allah (c.c.) Hz. Musaya emretti O da asasını taşa vurdu. Taşın her kenarından üç pınar fişkırdı. Bu pınarlardan herbiri on iki torundan birine aitti. Onlar nereye varıp konaklarlarsa o taşı orada buluyorlardı.”
Nesefi tefsirinde de şöyle geçer: “Hz. Musa (a.s.)bu taşı Tur dağından almış ve onu beraberinde taşımakta idi. Bu taş kare şeklinde bir taş idi ve dört yönü bulunuyordu ki, her bir yönünden ya da yüzünden üçer pınar olmak üzere on iki pınar fişkırıyordu. Yahudi kabilelerinin her biri için bir pınar düşüyordu. Sayıları altı yüz bin kişi idi. Ordugâh alanı yani konaklama mahalli ise on iki mil tutuyordu.”
KUL ÜZERİNE DÜŞENİ YAPMALI: Taşlar da Allah’ın kulu Can! Taşlar görevini yapıyor. Taşlar kadar olamayan nice insanlar var. Taş kalpli insanlara şu ayet-i kerime ne güzel ibrettir: “Bunlardan sonra yine kalpleriniz katılaştı. Artık kalpleriniz taş gibi yahut daha da katıdır. Çünkü taşlardan öylesi var ki, içinden ırmaklar kaynar. Öylesi de var ki, çatlar da ondan su fışkırır. Taşlardan bir kısmı da Allah korkusuyla yukardan aşağı yuvarlanır. Allah yapmakta olduklarınızdan gafil değildir.” Bakara Suresi 74
İşte Hz.Musa’nın taşı, içinden ırmaklar fışkıran ve çatlayıp su akıtan taşlardandı.
HÜLASA: Allah Teâlâ, yağmur duasına çıkan Hz.Musa ve kavmine, doğrudan gökten su indirebilirdi. Yağmur yağdırabilirdi. Ya da yerden su çıkarabilirdi. Ancak hikmeti gereği burada, Hz.Musa’nın asasını taşa vurması emrediliyor ve bu fiilden sonra su veriliyor. Böyle olması İsrailoğulları için de manevi bir dersti.Kul önce üzerine düşeni yapacak. Sonra Allah’tan isteyecek. İşte Allah’ın (c.c.) dünyadaki işleri ve nimetleri, böyle manevi ve maddi sebeplerle takdir edilmiştir.
Can iyi bilesin ki; Hz.Musa’nın asası, Allah dostlarının duası, Müminlerin de çabasıdır.
Kaynak: Sayıların Tefsiri- Ayhan Talha Bayraktar- Ravza Yayınları
