1984-1985 SEZONU
“1984-1985 sezonu, Türkiye genelinde olduğu gibi Bursa için de ilginç bir gelişmeye sahne olur. Uzun bir aradan sonra 3. Lig yeniden oluşturulurken, İnegölspor, Belediyespor, Kültürspor, Sönmez Filament, İznikspor ve M. K. Paşaspor gibi tam 6 Bursa takımı birden 3. Lige alınır. Bursaspor dışında, profesyonel bir takımla o sezona kadar liglerde yer alamayan Bursa futbolu ve futbolseverler bu yeni oluşumla ilk kez tanışır ve yeni heyecanla maçları izler.”
İnegölspor’la birlikte altı Bursa takımı, 14 takımlı 3. Lig 3. Grupta yer aldık. İlk resmi maçımızı 14 Ekim 1984’de İznik Şehir Stadında İznikspor’la oynadık. 2-1 kaybettiğimiz maçta resmi maçtaki ilk golümüzü de 88. dakikada Şenol Pocuk attı.
21 Ekim 1984’te Bursa Atatürk Stadı’nda Sönmez Filament ile 0-0 berabere kalarak ilk puanımıza kavuştuk. İlk galibiyetimiz 28 Ekim 1984’te İnegöl İlçe Stadı’nda Nafi, İslam ve İbrahim’in golleriyle İnegölspor 3-0 Bigaspor olarak gerçekleşti.
Günümüzden geriye bakıldığında İznikspor ve Çanakkalespor maçları diğer maçlarımıza göre daha öne çıkan maçlardı. İznikspor maçları her iki yarının ilk maçları olup her ikisini de kaybetmiş, her iki yarıya da kötü başlamıştık.
Çanakkalespor maçları ise her iki yarının son maçlarıydı. Çanakkale’deki maçta 0-0 berabere kaldık, İnegöl’deki sezonun son maçında ise 1-0 kazanarak şampiyon olduk. Dolayısıyla sezonun her iki yarısına da kötü başlamış ama iyi bitirmiştik. İnegölspor-Çanakkalespor maçlarını unutamayanlar yalnızca İnegölsporlular değildi.
Çanakkalespor Takım Kaptanı Ali Çiftçi 11.02.2019 tarihli Çanakkale Ölay gazetesinde; Ah Çanakkale’nin Lodosu başlıklı köşe yazısında “1984-1985 sezonu ilk yarının son müsabakasıydı, 3. Lig’de şampiyonluğun en güçlü adayıydık. Namağlup liderdik. İkinci sırada Ayvalıkspor, üçüncü sırada da İnegölspor vardı. İlk yarının son maçında evimizde diğer şampiyonluk adayı İnegölspor ile karşılaşacaktık.
O hafta 1. Lig’de (Şimdiki Süper Lig) maç yoktu. Bu nedenle ulusal basın bizim müsabakaya çok önem vermişti… Kazanacağımızdan çok emindik. Tek dileğimiz maçın oynanacağı gün havanın güzel olması idi. Negatif düşünmek olumsuzluğu çeker derler. Maç sabahı bir de baktık ki hava Lodosa dönmüş. Saatte 90 km. esen lodos rüzgârı ile maçı kazanmak zorundaydık. Rakip takım taraftarları hayli kalabalık olarak tribünlerde yerini almıştı. Bizim seyircimizde o dönemlerde bizi hiç yalnız bırakmazdı. Ben sağ bek olarak oynuyordum. Futbol hayatımda bir maçta hiç bu kadar taç atışı kullanmamıştım.”
Ali Çiftçi’nin bu samimi anlatımından İnegöl’e dönersek ilk yarıdaki Çanakkale maçı, İnegöl insanının şampiyonluk inancının oluşmasında önemli bir dönemeçti.
Yedi saat uzaklıktaki bir deplâsmana elli otobüse varan bir kafile ile gidilmiş 0-0 berabere kalınarak istenilen elde edilmişti. Bu maçtan sonra da şampiyonluk mücadelesi verildiğinin bilincinde olarak sezonun son haftasına gelindi. Son hafta Çanakkalespor ile İnegöl İlçe Stadı’nda karşılaşacaktık. Kazanmamız gerekiyordu 1-0 kazandık. İlk sezonumuzda ilk şampiyonluğa ulaşılmıştı.
Son hafta sonucu merakla beklenen bir maç daha vardı. “Çünkü lider Çanakkalespor, takipçisi İnegölspor ile İnegöl’de üçüncü sıradaki Ayvalıkgücü de Bursa’da Kültürspor ile karşılaşacaktır. Üstelik üç takım da averajla sıralanır. Soyunma odasında ant içen mavi beyazlılar maç sırasında büyük bir mücadele vererek, Ayvalıkgücü’nü durdurur. Karşılaşma golsüz berabere bittiğinde Atatürk Stadı’nı dolduran on binlerce seyirciyle birlikte Kültürsporluların yaşadığı sevinç uzun yıllar unutulmaz. Kültürspor’un Ayvalık beraberliği ve İnegölspor’un Çanakkale galibiyeti 3. Ligin ilk yılında Bursa’dan bir şampiyon çıkarmıştır.”
