Zaman ve tecrübe ile elde edilinen doğru ve yanlışların pekiştirilip, nezdinde eminlik kesbedilmesi dahi tefekkürle olunca,tefekkür tabir edilen fiilin ne denli önemli bir ibadet olduğu ortaya çıkıveriyor.

Her kelimeyi ve imge'yi,evrensel kavram normlarına ulaştırmak,gerçek mevziine koymak,Hakk edenin hakkını iade etmek,vicdanın ve kalbin doğrularındandır.Kalp; yerde duran mevhumu göğe ağdırıp ilahi mefhum haline getirmek arzusunda ve derdinde olanların hazinesi...

Beşeri ölçü ve bakışın süzgecinden geçen fiillerin isimleri ile,insani,vicdani ve kalbi düşünceye mazhar olan efalin isimleri farklı olsa gerek diye tefekkür ettim kendimce;

Mesela,şahsını kollayan,menfaatine mutabık düşen bir durum için oldukça eliaçık davranmak ,tabiri diğer ile"kaz gelecek yerden tavuk esirgememek" cömertlik olarak değil de,Rüşvet olarak degerlendirilirken( ki bu hem örfi,hem ictimai ve hem dini açıdan bu böyledir) günah işlemekte ve hata yapmakta cimri davranmak cimrilik olarak isimlendirilmemektedir.

Bu ölçüler ışığında bakmak gerekirse bu iki kavram,birilerine bir şeyleri dağıtma,birilerinden bir şeyleri sakınma olarak kabul edilebilecek kadar sığ ve kısır kavram olmaktan çok uzak görünmektedir.

Adil olma,merhamet etme,şefkat gösterme,iyilik etme,sevgi besleme olarak benimsenen duygu ve düşüncelerin beslenip gürbüzlenmesi sürekli olarak bu manaları yaşamada cömert davranmak.

Yalan söyleme,riyakarlık, adam kayırma,sözünde durmama ve buna benzer durumların yaşantısında oldukça cimri davranmak , hem cimri ve cömert kavramının hayatımızın her alanına girmesini sağlayacak,hemde sahip olduğumuz manevi değerlerin,kalbi kavramlar ışığında yenilenip canlanması,hatta dirilmesi,bir milletin kıyama kalkmasına vesile olacaktır.

Nefsine cimri ve ruhuna cömert kalabilmek hepimizin ortak ölçüsü olduğunda, ortaklığı kabul etmeyen bir kalbin çocukları olmanın onur ve kıvancını yaşamak en büyük övüncümüz olacak.

Ey kendim; Ümitsiz olma ! Ümidine cömert. Umutsuzluğa cimri ol !

SEN GİDELİ

dilim küstü kelama

kulak vermem selama

laf söylenir amma

duymam sen gideli

dostum mezar taşları

sema,hüzün kuşları

bela,köşe başları

uymam sen gideli

kabuk oldu yaralar

akıl başın paralar

ağyar adım karalar

yuymam sen gideli

zamanın tık tıkları

azabın katıkları

yaktımda yastıkları

uyumam sen gideli

HAMZA SÜNGÜ