Eskişehir'de yaşayan Gülay Ünsal, 2010 yılında beyinden pıhtı atması sonucunda felç geçirdi. Eşi Hakan Ünsal, 7 ay kalan emekliliğinden vaz geçerek işini bıraktığı günden bu yana hanımına gözü gibi bakıyor.
Aşkın ve fedakarlığın sınandığı bir yuva
Hakan ve Gülay Ünsal çiftinin hikayesi, aşk ve sadakatin sınırlarını zorluyor. Hakan Bey, "Ona gözüm gibi bakıyorum, ölene kadar benim bebeğim o" diyerek, eşine olan bağlılığını ifade ediyor. Bu, bir insanın sevdiği kişi için yapabileceği fedakarlıkların en derin örneklerinden biri.
2010 yılında Gülay Hanım'ın felç geçirmesi, çiftin hayatını tamamen değiştirdi. Hakan Bey, eşinin her türlü ihtiyacıyla ilgileniyor, ona ilaçlarından günlük bakımına kadar her konuda destek oluyor. Bu süreç, ikilinin birbirlerine olan sevgisini ve bağlılığını daha da güçlendiriyor.
"Evet, karımı çok seviyorum. Geçimimiz için bize yardımcı oluyorlar, destekliyorlar. Bana evde bakım parası, karıma da engelli parası veriyorlar. Onunla geçinmeye çalışıyoruz." - Hakan Ünsal
Hakan Ünsal, “2007'den beri evliyiz. Eşim 2010'da beyinden pıhtı atmasından dolayı felç geçirdi ve bunu müteakip bacakta morarma olduğu için kangren olmasın diye diz kapağının üstünden kestiler. İlaçlarıyla, iğnesiyle, kan sulandırıcısıyla, hastaneye gidiş gelişleriyle, gezdirmeyle, yemekleriyle, her şeyiyle ben ilgileniyorum. Daha önce çalışıyordum, hanım böyle olunca bıraktım. Emekliliğime 7 ay vardı, emekli olamadım. Öyle bekliyor hâlâ. Öğlene kadar evdeyiz, öğleden sonra da dışarlara gezmeye gidiyoruz. İşimiz varsa hastaneye gidiyoruz. O bana zamanında çok yardımcı oldu, çok kol kanat gerdi. Ben de bırakmak istemedim. Evet, karımı çok seviyorum. Geçimimiz için bize yardımcı oluyorlar, destekliyorlar. Bana evde bakım parası, karıma da engelli parası veriyorlar. Onunla geçinmeye çalışıyoruz. Sadece bez ve ilaç parasında zorluk çekiyoruz. Seven insanlar için bu iş karşılıklı. İnsanlar seviyorlarsa birbirlerine katlanacaklar. Tamam bazen kavgalar oluyor. Biz şimdi de kavga ediyoruz. Geceleri uyumuyor, uykusuzluk çekiyor. Beni uyutmuyor, çok zorlanıyorum. Bazen atışıyoruz ama yine de ben bırakmam. Ona gözüm gibi bakıyorum, ölene kadar benim bebeğim o” şeklinde konuştu.
Başından geçen süreci anlatan Gülay Ünsal : “Bayıldım, beynime pıhtı akmış. Düştüm, bir daha da kalkamadım. Eşimden çok memnunum, Allah ondan razı olsun. Annesinden de Allah razı olsun, iyi doğurmuş bana bakıyor. Onu beni sevdiği kadar seviyorum. Durunca çok sıkılıyorum, hastalık daha da çoğalıyor. Ben gezmeyi seven insanım. Eskiden sağlamken de seven insandım, şimdi de aynıyım.” diye konuştu.
Gülay Hanım, eşinin yanı sıra ailesinin de desteğini alıyor. Bu, zor zamanlarda insanın yanında olanların, yaşamın zorluklarıyla başa çıkmada ne kadar önemli olduğunun bir kanıtı. Gülay Hanım, "Eşimden çok memnunum, Allah ondan razı olsun" diyerek, Hakan Bey'e olan minnettarlığını ifade ediyor.
Kadın-aile sayfamız için TIKLAYINIZ!
