TAŞ KALPLERE DÜŞTÜ KALBİM
Yine mahzun kalbim kırılıp yerlere düştü
Dayanır mı naiftir bu taş kalplere düştü
O zamanki ruhlar aleminde aldı payını
Bize yarin muhabbetinden ateş düştü
Aşk ateş, yar ateş, ayrılık ateş, ateş kalbim
Leyla peşinde koşarken Mevla kalbine düştü
Dalıp aşkın bahçesine oldu garip bir bülbül
Güzelliğine kör oldu avcının tuzağına düştü
Gözlerine tutsak kaldık yar bildiklerimizin
Gözlerini çevirince yar tüm yıldızlar düştü
Yanında olmak vardı sabah ve akşam
İns ve cin kavuştu bize ayrılık düştü
Aslı’ya Kerem gibi kul köle olmayı bırak
Kalu beladan sana Allah’a kulluk düştü
İNSANLIK KALMAMIŞ
Çoktan umudumu kestim insanlardan
İnsanlığı kalmamış yürüyen bedenlerin
Namertlerin eline düştü hep muhtaçlar
Ahlarını işiten kalmamış fakirlerin
Şehvet hücumunda kalmadı kurtulan
Namus ve iffetlerini avladılar gençlerin
Ey dünyayı vatan zanneden gafiller
Neredeler kıymetini bilenler ahiretin
Hazır olun belaya rahat yok bu dünyada
Hem dünyada hem ahirette cezası zalimlerin
Çocuk ve kadınların feryadı yükseliyor
Ne gözü kalmış ne de gönlü gafillerin
Muhtaç etme bizi muhtaçlara Allah’ım
Devlet ve mülk ağına düşmüş hainlerin
Kainatın sultanına var sen ey Kerem
O’ndan başka şifası yok kalplerin.
Taha Kerem
Kaynak: gencgazete.net
