Emin Yıldız'ın şiiri
Ya Rabb'i yolundayım hatam ve günahımla.
Ya Rabb'i şuursuzca sana koşanlar danım.
Ağlayıp çırpınıyor, inliyorum ahımla
Kulluğundan utanan mahcup beşerler denim
Lütfunla, kereminle her nimete kavuştum
Dünyalığa dalarak şükretmekten savuştum.
Narkoz verilmiş gibi uyuştukça uyuştum.
Gönlüm seni ister de acze düşenler denim.
Ruhumla inanarak "Malikül Mülk'sün" derim,
Nisyana düşüp bazen, yine isyan ederim.
"Çık git mülkümden" desen, ben nereye giderim?
Kendi bastığım dalı, kendim kesenler denim.
Bir garip Ademoğlu, bir günahkâr kulum ben.
Yolumu şaşırmışım sana doğru yürürken.
Sana varan yol çetin, her adım taş ve diken.
Bu yolda, yüreğine ateş basanlar danım.
Bu alem, bir imtihan yeriymiş, anlamadık.
Bölük bölük ve tek tek imtihanda insanlık
Makber, kimine ışık, kimine kap karanlık.
Ben Ya Rabbel alemin hangi insanlardanım?
Malikül Mülk : Bütün varlığın tek sahibi
Nisyan : Unutmak, unutkanlık
Makber : Kabir,mezar
18 Şubat 1997 İnegöl
