İNEGÖL’DE ZİNCİRKOPARAN VE TOZKOPARAN TAKIMLAR
Gündelik kent yaşamında, merkezde ya da kenarda olmanın etkilerini, hayatın her devresinde yaşar ya da gözlemleriz. Yaşadığımız alanla (mahalle-semt) aidiyet duygusu oluşturur, bu duygunun etkisi ile diğer alan ile rekabet eder, diğer alanın etkilerinden de kendimizi ve alanımızı korumaya çabalarız.
Kuruluş geçmişleri 14. Yüzyıla kadar dayandığı ve ticari merkez çarşıyı da içlerinde barındırdıkları için olsa gerek Cuma ve Yenice Mahalleleri, 1980’li yıllara kadar ilçemizde merkezi temsil ederdi. Diğer mahalleler de kentin büyüme süreci içinde,içinde bulunulan zaman dilimine uygun olarak kendilerini merkezde ya da kenarda hissettiler.
Alanımıza aidiyet duygumuz, kullandığımız dile de yansımıştır. Alanımızı öven, diğer alanı yeren hatta küçümseyen sözcükler de kullanırız. Merkez ya da kenar her ikisi de ilçemizde kendi jargonunu oluşturmuştur.
Başlıktaki “Zincirkoparan ve Tozkoparan” sözcükleri bunun günümüze kadar gelen iki güzel örneğidir.Kenarın kendine seçtiği sözcük Zincirkoparan olup Zincir; art arda sıralanmış şey demektir. Merkeze göre dezavantajlı oldukları inancını taşıdıkları için, art arda sıralanmış engellerden çekinmedikleri mesajını verirler. Merkezi tanımlayan Tozkoparan sözcüğü ise çok rüzgârlı (yer) anlamındadır. Tozkoparan sözcüğü ile kenara; merkezde olmak, merkezde yaşamak, hiç de kolay değildir mesajı verilir.
Futbola gelecek olursak 1923-1979 yılları ilçe futbolu dört amatör takımdan oluşmaktaydı. 1923 yılı İdmanyurdu, 1936 yılı Doğanspor, 1947 yılı Demirspor, 1954 yılı Yıldızspor kurulmuştur. 1923’de kurulan İdmanyurdu iyi bir başlangıç yapıp merkez takım rolünü başarı ile yerine getirince, 1936’da Hamidiye Mahallesinde kurulan Doğanspor da kenarın temsilcisi oldu. Yani İdmanyurdu Tozkoparan, Doğanspor ise Zincirkoparan mahallelerin temsilcileri idiler.
1947’de Örhaniye Mahallesinde kurulan Demirspor ve 1954’de Kemalpaşa Mahallesinde kurulan Yıldızspor kenarda kurulan takımlar olmalarına rağmen sosyolojik temsil noktasında merkez takım olmayı daha fazla arzuladılar. Sportif başarı olarak bakıldığında kenarın merkezden daha başarılı olduğu dönemler de sıkça yaşandı. Sosyolojik temsil noktasında İdmanyurdu merkezi, Doğanspor kenarı temsil etmeyi severek, isteyerek sürdürdüler.
1984 yılındaki İnegölspor’un oluşum sürecinde Doğanspor’un oluşumda yer almamasında bu hissiyatın da etkisinin çok olduğunu düşünüyorum.
22.01.2021 tarihinde yazıyı sosyal medyada paylaştığımda İsmail Demiray “Koyu bir BJK’li olmama rağmen aidiyet duygusu ile renkleri Sarı-Lacivert olan Doğanspor’u Tozkoparanlara karşı Zincirbozan duygusu ile 1970’li yıllarda maçlarına giderek destekledim.”
Rauf Demirsoy: “Ben çarşı çocuğu olduğum halde mahalle takımım Doğanspor’da futbolculuk ve yöneticilik yaptım.”
Fatih Divili ise: “İdmanyurdu’lu bir ailenin Doğanspor’da futbol oynamış bir ferdiyim. Bir aile büyüğüm, baban sağ olsaydı Doğanspor’da top oynayamazdın demişti” katkısında bulundular.
TURHAN ŞAHİN'İN İNEGÖL'DE FUTBOLUN 100 YILI isimli eserinden düzenlenip yayına hazırlanmıştır.
Kaynak: gencgazete.net
