Merhaba İnegöl'ün güzel insanları!
İnegöl'ün tarih ve kültürüne dair yazılarımıza devam ediyoruz.
İnegöl’ün güneyinde, Uludağ’ın kuzey eteklerinde konumlanmış olan Sarıpınar Köyü, yüzyıllara dayanan zengin tarihi ve doğal güzellikleriyle adeta yaşayan bir tarih kitabı niteliğinde.
Hem coğrafi yapısı hem de geçmişten günümüze uzanan benzersiz hikayesiyle bölgenin en özel yerleşim yerlerinden biri olan bu köy, tarım ve ziraat alanındaki üretkenliğiyle de dikkat çekiyor.
Sarıpınar Köyü, İnegöl’e sadece 8 kilometre uzaklıkta bulunurken, Uludağ’ın eteklerinde yer alması nedeniyle engebeli ve parçalı bir arazi yapısına sahiptir. Bu coğrafyanın etkisiyle köyün bitki örtüsü oldukça zengin olup, doğal güzellikler ve temiz hava, burayı yaşamak için ideal kılmaktadır.
Bölgede tarım ve ziraat, köylülerin geçim kaynaklarını oluştururken; meyve ve sebze üretimi de ekonomide önemli bir yer tutar.
Köy, tarih sahnesindeki izleriyle de dikkat çekmektedir. Yakın çevresinde, "Dede Bayırı" adıyla ün kazanmış Genceli-Dede Türbesi ve tarihi bir hamamın kalıntıları bulunur. Sarıpınar’ın tarihi sadece bu eserlerle sınırlı kalmayıp, eski adı Sırnas veya Sırnaz olarak bilinir. 1960’lı yıllarda yapılan isim değişikliğiyle köy, bu bölgedeki Sarıpınar ismiyle anılmaya başlanmıştır.
Sırnas ismi, iki kelimenin birleşiminden oluşur:
- Sarı: Köyün geçmişinde “doğan yavrusu” anlamına gelen bir terim olarak kullanılır.
- Nâs: Arapça’da “insanlar” anlamını taşır.
Bu iki kelimenin birleşmesiyle "Sarı-nâs" ifadesi ortaya çıkar ve “sarılarla meşgul insanlar” ya da bir başka deyişle “doğan yavrusu yetiştirici ve eğiticileri” anlamına gelir.
Osmanlı Devleti döneminde, devletin istihbarat işlerinde kullanılmak üzere özel olarak yetiştirilen doğan, atmaca ve şahin yavruları, belirli bir mevzuat çerçevesinde “Doğancı Başı” adlı üst düzey devlet yetkilisine teslim edilirdi.
Bu önemli görevle uğraşan kişiler, uygulanan divân-ı örfiye vergisinden de muaf tutuluyordu. İnegöl yöresinde bu özelliğe sahip tek yerleşim birimi olarak Sırnas/Sarıpınar Köyü tarih sahnesinde yerini almıştır.
1990 yılı genel nüfus sayımına göre köyde 499 kişi yaşarken, 2000 yılı sayımında 223 kadının ve 255 erkeğin oluşturduğu toplam 478 kişilik bir nüfus kaydedilmiştir.
Sarıpınar’ın yakın çevresinde, Doğanyurdu, Paşaören, Gülbahçe ve İsaören gibi köyler yer alır. Bu köylerle olan sosyal ve ekonomik ilişkiler, İnegöl ile olan bağların Hoca Köy üzerinden sağlanmasıyla daha da güçlenmiştir.
Sırnas/Sarıpınar Köyü, kökeni itibarıyla yerli bir köy olarak öne çıkar. Köy halkı, kendilerini “manav” olarak tanımlamaktan gurur duyar; çünkü bu, Türklerin ilk yerleşik düzene geçen topluluklarından biri olmalarının simgesidir.
Yüzyıllardır süregelen bu yerli kimlik ve gelenek, köyün kültürel dokusunu oluşturarak, buranın hem tarih hem de modern yaşam ile nasıl iç içe geçtiğini göstermektedir.
Sarıpınar Köyü, doğal güzellikleri, stratejik konumu, köklü tarihi ve kültürel mirası ile İnegöl bölgesinin en dikkat çekici yerleşim yerlerinden biridir. Geçmişten günümüze taşınan hikayeleri, tarımsal üretimin canlılığı ve yakın çevresiyle kurduğu sosyal bağlar, köyü sadece bir coğrafi nokta olmaktan çıkarıp, yaşayan bir kültür mirasına dönüştürmektedir. Bu köy, hem tarihi perspektifte hem de güncel yaşam dinamiklerinde kendine has bir yer edinmiş durumda.
Sıradaki yazımızda görüşmek üzere! Yaşam sevinciniz eksik olmasın!
