Ayhan Talha Bayraktar yazdı
Fotoğraf sanatçımız İbrahim Peynirci’ye ait unutulmaz bir fotoğraf. Burası Mahmudiye Mahallesi. Bedre deresinin geçtiği yer. Ortaköy ve Deydinler Köyü tarafındaki köyleri İnegöl’e bağlayan köprü.
MAHMUDİYE MAHALLESİ VE BEDRE KÖPRÜSÜ
Fotoğraf köprünün üzerinden çekilmiş. İnegöl’e doğru bir at arabası ilerliyor. O at arabaları bugünkü kamyonetlerin ve halk otobüslerinin vazifesini görürdü İnegöl’de.
Özellikle Perşembe günleri annelerimiz pazara gidip gelirken bu at arabalarını tercih ederlerdi.
Fotoğrafta görülen ev bir bağ evi idi. Elma bahçesinin girişinde bulunurdu. Şimdi bu bağ evinin yerinde sağlık ocağı var. At arabası ile ilerliyoruz. Sağda yeşil bir alan var. Gürcü mahallesinin çocukları bu alanda top oynarlardı.
Şimdi o çayırlık alanda Samda Okulları ve Spor salonu var. 90’lı yıllara kadar, bu alandan itibaren Mahmudiye mezarlığına kadar ağaçlık, tarla, bahçe ve yeşil alanlar vardı. Urgancılar Camii’nin yapıldığı alan bir elma bahçesi idi.
Yollarımız asfalt değildi, topraktandı, yağmur yağdığında çamur olurdu. Ama İnegöllüler bu çamur yollarda bile temiz insanlardı.
Topraktan insanlardı ama çamur insanlar değillerdi. Artan beton binalarla birlikte yeşil alanlarımızı bir bir kaybettik. Yollarımız asfalt oldu ama o asfaltlar adeta yüreklerimize de döküldü. Maalesef İnegöl kültürüne ve tarihine dair bir çok değerimizi kaybettik.
O köprüden çok sular aktı. Çok insanlar geçti. Çok şey değişti. İnegöl değişti. İnegöllüler değişti.
O köprüden en az çeyrek asır önce geçmemişseniz bu fotoğrafın ve satırların sizin için bir anlamı olmayabilir. O köprüden dereye taş atmamışsanız, o derede yüzüp balık tutmamışsanız, o çayırlarda koşturmamışsanız bu yazımın bir anlamı olmayabilir sizin için.
Bu karelerin değerini o mekanlarda ve o zaman dilimlerinde çocuk olanlar, delikanlı olanlar çok iyi bilir. O mekanların ve zamanların insanları çok azaldılar. Onların kıymetini iyi bilin.
AYHAN TALHA BAYRAKTAR
İşte maziden günümüze o unutulmaz kare:
