Ayhan Talha Bayraktar yazdı
Tarih 13 Ocak 1963 Salı. O gün Tüfekçikonak’ta rüzgar vardır. Ekmek pişirmek için fırını yakan köylü kadın komşuları tarafından uyarılır; “Rüzgar var, yangın çıkar.” Denir.
Kadın “Bir şey olmaz” der. Ancak kısa süre sonra şiddetini arttıran rüzgar fırtınaya dönüşür ve fırından kaptığı alevleri bütün köye dağıtır.
47 ev, ahırlar ve cami yangında kül olur.
Rivayet odur ki, yangına sebep olan köylü kadın bu duruma çok üzülür, üzüntüsünden yataklara düşer ve kısa bir süre sonra da acısından vefat eder.
Bir kısmı heylan bölgesinde olan, bir kısmı da bu büyük yangında yok olan köyün İnegöl’e taşınmasına karar verilir.
İşte Mahmudiye Mahallesi’nde bulunan Gürcü mahallesi bu olaydan sonra yapılır.
Burası Deydinler Köprüsünün yanında, İnegöl’ün dışında olan bir alandı. Buraya afet evleri ile birlikte köylülerin hayvan bakması için ahırlar da yapılmıştı.
Mahallenin etrafı mera idi. Çayırlarında koyunlar ve büyükbaş hayvanlar otlar, İnegöl’ün amatör futbol takımları da maç yapardı.
Köylüler kışın bu evlerde kalır yazın da köyüne, yaylasına çıkarlardı.
O evlerin ve ahırların hepsi kentsel dönüşüm sonucunda yıkıldı yenilendi.
Gürcü mahallesinin etrafı ev ve konutlarla doldu.
Merasına Samda İlköğretim Okulu, Altın Nesil Okulları, Zeki Konukoğlu Lisesi, Nuri Pakdil İHO, Urgancılar Camii yapıldı.
Önce Çorum ve Yozgatlılar, sonra da başka göçmenler mahalleye karışıp yerleşti.
Köyün çocukları evlenip başka mahallelere taşındılar.
Ancak büyük oranda gürcü varlığı bu alanda yaşamını sürdürmektedir.
