MHRS’ ye sistem demek sistemlere haksızlık yapılmış olur diye düşünüyorum.
MHRS olarak bilinen hasta randevu sistemi, bir sistem olsa en azından çalışır ve insanlar randevu alabilir ancak bu sistem özellikle çalıştırılmıyor. Sanki insanlar özel sektör sağlık kurumlarına özellikle yönlendiriliyor hissine kapılıyorum.
Fiziki yapıları çok güzel binalar yapılmış ama her hizmet sektöründe olduğu gibi hastane hizmetinde de tanıdık ya da akraba doktor varsa işiniz kolay.
Tanıdığınız ya da akraba diyebileceğiniz bir doktor yok ise işiniz Allah’a kalmış.
Sağlık hizmetlerine devlet sektöründe ulaşamadığınız zaman siz özel sektör hastanelerine mahkûm oluyorsunuz.
Özel sektör hastanelerinden paranız var ise ancak yararlanabiliyorsunuz, paranız yok ise o zamanda Tahtalı Köye mahkûm oluyorsunuz.
Bu serzenişimi kim duyar, kim okur ve kim çözüm yollarını üretir bilemiyorum ama gerçekten şu anda sağlık hizmetleri tel tel dökülüyor.
Her sektör nasıl ki insanlıktan nasibini almamış müteşebbislerle dolu özel sağlık sektörü de insanlıktan nasibini alamamış müteşebbislerle dolu.
Bunun son örneğini Yeni Doğan Çetesi olarak bilinen çetenin bebeklere yaptıklarından anlıyoruz. Bu çetenin yaptıkları hafızalarımızdan henüz silinmiş değil.
Sağlık sektörünün işleyişi konusunda Cumhurbaşkanımızın; Bakan, bürokratlar ve siyasiler tarafından yanlış bilgilendirildiğini düşünüyorum.
Sağlık sektöründe çağın çok gerisinde hizmete erişim olduğunu şahsımın yaşadığı yine başka bir sağlık sorunuyla örneklendirmek istiyorum. Gastroenteroloji Polikliniğine gitmem gerekiyordu.
Bir ay boyunca geceli gündüzlü Bursa, Eskişehir, Yalova, Kocaeli, Kütahya, Bilecik, Balıkesir illerinde Gastroenteroloji Polikliniğine randevu almaya çalıştım ama ne yazık ki sistemden randevu alamadım.
MHRS’ de diğer polikliniklere olduğu gibi bu polikliniğe de hasta kabul edilmediği ile ilgili uyarı ikazları alıyordum.
İnternet üzerinden randevu alamadığım için şansımı 182 nolu telefondan denemeye çalıştım yine randevu alamadım.
Acil olarak muayene ve muayene sonucu tedavi olmam gerekiyordu ancak devletin sağlık kurumlarından randevu alamıyordum.
Tedavi olmam için geriye sadece özel sektör sağlık kurumları kalmıştı.
Zorunlu olarak ücretini ödeyerek özel sektörden randevu aldım ve tedavi sürecim başladı.
Farz edelim ki benim özel hastanelere ödeme yapabilecek imkânım vardı ve bundan yararlandım. Alım gücü olmayan vatandaşlar peki ne yapacak?
Sözün özü sağlıkta level atladık, çağ atladık sözleri tamamen lafı güzaf söylemlerdir.
Gitmediğin köy nasıl ki senin değil, yararlanamadığın hizmetler de senin olamaz.
Bütün bu olumsuzlukları görünce sağlık hizmetlerinde çağ atladık lafına insanın gülesi geliyor.
ÖZER YILMAZ