Hasan Hüseyin Yılmaz yazdı
Gönlüm aşkına esir bakışlarına ramdı
Gözlerini cennetin ışığından nur bildim
Ayağının altında türap olsam ne gamdı
Ezip geçmeni bile kendime onur bildim.
Dünya senle toz pembe hayat sanki masaldı
Sensiz gülmek yasakken senle her şey yasaldı
Seni sevmek günahsa, günah bile kutsaldı
Sadece yokluğunu cehennemden har bildim.
Dile gelmez bu duygu anlatamam inan ki
Senle göz göze gelmek ne efsunlu bir an ki
Bambaşka bir boyutta zaman donuyor sanki
Yanında saniyeyi asırlardan kâr bildim.
Varlığının düşüyle yokluğundan arındım
Tecelliyle üşüyüp teselliyle sarındım
Hülyalara sığınıp anılarda barındım
Işıksız gözlerime hayalini fer bildim.
Aklında bir beni tut diğerlerini bırak
Benimle kıyaslarsan geri kalanı çırak
İçindeki cevhere benden gayrısı ırak
Gözlerinde gördüğüm muammayı sır bildim.
Deli eder yokluğun isyana düşer gönül
Divane eyler beni üryana düşer gönül
Anlamını yitirir ziyana düşer gönül
Seni candan öte can, vazgeçilmez yar bildim.
