1980 yılı, sanırım Haziran Ayı Bilecik 9. Jandarma Alay Komutanlığı emrinde askerliğini yapan İnegöllü bir arkadaş üzerinde üniforması ile çıktı geldi.

Bölük komutanlarının, şoför eğitimi alan bölüğünü ertesi gün şehir dışı yol deneyimi için İnegöl’e getireceğini belirtti.

Askerlere moral ve değişiklik olması için İnegöl’de bir futbol takımı ile maç yapmak istediğini, kendisini de İnegöl’den maç yapacak takım bulması için bir gün önceden gönderdiğini söyledi.

 Ö gün için İnegölspor (Yıldızspor) Kulüp Başkanı olan dayım Fikri Bayraktar’dan ricacı olmamız gerekiyordu.

Arkadaşım da ben de biliyorduk ki futbol sezonu henüz başlamadığı için çok kolay bir istek değildi bizimkisi.

Zamanımız da yoktu, evet ya da hayır cevabı için hemen dayıma gittim anlattım. Dayım sağ olsun “Hallederiz İnşallah” dedi. Sonra da ertesi günün organizasyonu için girişimlere başladı.

O günün iletişim koşullarında bir kısmı da İnegöl’de olmayan sporculardan ertesi gün öğle sıcağında forma giymeleri istendi.

Maç Birlik Sahası’nda Saat 13.00’te başlayacaktı. Elleri öpülesi o değerli insanlar birer birer geldiler.

Kaleci Merhum İsmail Akgün, Celal Hacıoğlu, Erol Acar, Merhum Sadri Demirtaş, Merhum Niyazi Güç, Enver Güç, Zeki Özçiftçi, Cemil Yerekonmaz, Enver Görür, Erol Görür, Erdal Şenbay, Mehmet Özaras, Merhum Cumhur Barın…. Unuttuklarım affetsin!

Odeğerli insanlar soyunma odası ve bir çeşmenin dahi bulunmadığı saha kenarında kıyafetlerini değiştirip formalarını giydiler.

Gelen askeri birlik 180 kişi idi. Sporcuların dışında izleyen askerlere de ikramlar yapıldı, mutlu vakit geçirmeleri için gereken özen gösterildi.

Başkan ve Yönetim Kurulu üyeleri bir aksaklık olup olmadığını kontrol etmek ve Misafir Bölüğün Komutanına hoş geldin demek için maçı da izlediler.

Öğle sıcağına rağmen maç da güzeldi, pozisyonlar da oldu.

Maçın sanırım 60’lı dakikalarında askerler 1-0 öne geçtiler. Kısa bir süre sonra da İnegölspor (Yıldızspor)’un golü sonrası maç 1–1 sonuçlandı.

 Askerler Kamyon Tipi araçlarına binip gidene kadar sporcu ağabeyler ayrılmadılar. Bilecik’e gitmek üzere yola çıkan askerleri uğurladılar.

Sonraki yıllarda, o günü dönem dönem mutluluk içinde defalarca hatırlamışımdır.

Bugünden geriye dönüp baktığımda o güçlü kadronun askerleri yenmek istemediğini düşündüğüm de olmadı değil.

Ama ne benim, ne oynayan ne de izleyen askerlerin maç oynanırken öyle bir düşünceye kapıldıklarını da hissetmedim.

Daha da güzeli yıllar sonra bile o günü bu şekli ile sormaya çalıştığımda hiçbir ağabey bunu asla kabullenmemişti.

TURHAN ŞAHİN'İN İNEGÖL'DE FUTBOLUN 100 YILI isimli eserinden düzenlenip yayına hazırlanmıştır.