Tabii ki; Anne babalar çocuklarının mimarıdırlar, böyle bir imkanı kendine bahşeden cenabı Allah onları iyi bir sanat eseri inşa etmek üzere bu görevi vermiştir... Peki nasıl olur? 
 Bilinçli bir eğitimci nasıl olunur? Anne babaların en az öğretmenler kadar bunlara da ihtiyaçları vardır. 0-2 yaş arası bebeklik dönemidir; bu dönemde bedensel, zihinsel, dil gelişimi, motor gelişimi, kişilik gelişimi, sosyal gelişim gibi bazı mimari taşlar vardır; tabii ki çocuklar hayatları boyunca yaşayacak ömürlerinin temellerini 0-2 yaş arasında atarlar. İlk çocukluk dönemi ise bedensel, bilişsel, hareketsel, psikomotorsal, sosyal ahlaki gibi gelişimleri takip eder... Özellikle 0-2 yaş arasındaki çocuklar annenin doldurulmaz yeridir. anneler çocuklarına özel zaman ayırmalı, model olmalı çocuğu her koşulda dinlemeli, anlayışlı ve hoşgörülü olmalıdır. Bu yaşlardaki çocukların genel özellikleri arasında anne babayı taklit etme her zaman ilk önceliklerdendir. 
Elbette bilinçli bir eğitimci olmak anne babalarının en önemli görevlerindendir; eğer yeni neslimize küçücük de olsa bir fayda vermek istiyorsak onların ilk öğretmenleri olmak zorundayız. Çocuk gelişiminin temelinde" insan ekmekle doyar ilgili büyür sevgiyle yaşar" felsefesi vardır.. Sevgi ve merhamet kur'an-ı Kerim'de geçen iki önemli kavramdır. İlgiyle büyüyen sevgiyle yaşayan, yaparak ve yaşayarak öğrenen çocuklar geleceğe birer fener olmaktadırlar... Tabii ki küçük yaştaki bir çocuk hiçbir şeyin farkında olmaz öğretilmek istediğini anlamayabilir de bundan dolayı çocuk için yapılanların boşa gideceğini düşünen anne babalar büyük bir yanılgı içine düşerler. Aslında küçük yaşta onların eğitimine ve öğretimine yapılan yatırımların gelecekteki getirisi çok yüksek olmaktadır. Araştırmalar da çocukluk yıllarında anne baba ilgisinin  çocukluktaki zeka gelişimini arttırdığını bilahare göstermektedir. Evet bu yaştaki çocuklar her zaman için anne babayı taklit etmekle beraber motorsal bilişim ve gelişim çağına ayak uydurmaya çalışırlar bu sebeple beraber insan sosyal bir varlıktır. Çocuk ve anne arasındaki duygusal iletişim daha çocuk dünyaya gelmeden anne karnında başlar bundan dolayı anne yediğini içtiğini duyduğuna gördüğüne dahil dikkat etmeli... Kur'an-ı Kerim'de de bu meselelere dair birçok ayet bulunmaktadır. 0-2 yaşından sonra 2-6 yaş arası ilk çocukluk dönemidir. Bu dönemde en önemli olan şey ahlaki gelişimdir. Neyin iyi neyin kötü olduğuna dair bir takım değer yargıları vardır.  Bu dönemde çocukları iyi ya da kötü diye gösterdiğimiz şeylerin altında yatan nedenleri de beraberinde söylememiz elzemdir. Bu yaştaki çocuklarımıza girişimciliği, özgüvenli kişiliği ,kendisini eleştirmeyi, öğretmeyi ve en önemlisi de tuvalet eğitimini birebir vermeliyiz. Tüm bunlar yapılınca çocuğun dil yeteneği gelişir, tuvalet alışkanlığı pekişir, hayal gücünü kullanır ,sorularına cevap bulur, oynama imkanı gelişir, kişilik gelişimine yardımcı olur, sosyalleşir, fobileri azalır ,grup psikolojisine uyar ,okul başarısı artar ve 1. sınıfa da hazır olur. Bu açıdan da hazır bulunuşluk önemlidir;" çocuğunuza verdiğiniz değeri onu ayırdığınız zamandan başka bir şey kanıtlayamaz" diyerek sizleri ve çocuklarınıza Allah'a emanet ediyorum. 

FERHAT UYSAL