Sen beni sevmeyi ar gördün demek
Çekilir giderim canın sağ olsun
Gönlüne elleri yar gördün demek
Yıkılır giderim canın sağ olsun
Gelmesin tek ışık perdeleri çek
Kimseleri sevmem tâ ölene dek
Buz gibi dört duvar arasına tek
Tıkılır giderim canın sağ olsun.
Mâdem ki değerim biçilmiş hiçe
Girsin dertlerimin tümü iç içe
Çektiğim acıyla ikiye üçe
Bükülür giderim canın sağ olsun
Hani koparılır yavru sütünden
Hani bölünür ya parça bütünden
Nasıl ayrılırsa tırnak etinden
Sökülür giderim canın sağ olsun
Gönlümü dinlerim bülbül zârında
Avunurum belki umut yârında
Aşkının sönmeyi bilmez nârında
Yakılır giderim canın sağ olsun
Nereye götürür hangi noktaya
Sensizlik ne yapar çıkar ortaya
Kaderin attığı zalim oltaya
Takılır giderim canın sağ olsun
Savrulur giderim bugünde dünde
Rüzgârın önünde meçhul bir yönde
Kuru yaprak gibi an gelir ben de
Dökülür giderim canın sağ olsun
Yeşili soldurur güz vurur bağa
O vakit Hasan’ı bırakmaz sağa
Zamanı gelince kara toprağa
Ekilir giderim canın sağ olsun.
Hasan Hüseyin Yılmaz
CEMÂL SÂFİ
"Tek Hece' den" güzel aşk yazılmadı
Söylenmedi böyle söz Cemâl Sâfi.
Yıllardır büyüsü hiç bozulmadı
Aklın ermediği giz Cemâl Sâfi.
"Ya Evde Yoksan" bir sağanak duygu
İnsanın içini titreten kaygı
Aşka sonsuz hürmet, sevgiye saygı
Gönülden gören bir göz Cemâl Sâfi.
"Kâinatın Ulu İmparatoru"
İç içe gizlenmiş cevapla soru
Kıvılcımda saklı yanardağ koru
Kâğıdın üstünde köz Cemâl Sâfi.
"Ağlarsın", " Bilseydim" bitmez bu liste
"Sende Kalmış" derken bir buruk seste
Bir "İmkânsız" şarkı bir " Vurgun" beste
"Ayşen' in" ettiği naz Cemâl Sâfi.
Hece hece coşup çağlar arkın var
Dillerden düşmeyen nice şarkın var
Sen başkasın dağlar kadar farkın var
Kapanmaz açtığın iz Cemâl Sâfi.
Sayende öğrendik şiir ne söz ne
Sendin tartışmasız şiirde özne
Âşık ettin âşık heceye vezne
Büyülendik sanki biz Cemâl Sâfi.
" Tufan Öncesi' ni" sezenlerdendin
Mânâ kervanında maddeyi yendin
Sen aşka aşıktın ya da aşk sendin
Daha ne söylesem az Cemâl Sâfi.
Daha ne söylesem az Cemâl Sâfi.
Hasan Hüseyin Yılmaz
