Kirpiğinden yedim onmaz darbeyi
Yalan oldum gözlerinin derdinden.
Gel de kaldır yerden bu harabeyi.
Talan oldum gözlerinin derdinden…..
Ne yangınlar çıkar benim külümden
Bülbül oldum ayrı düştüm gülümden
Hasret denen aman vermez zulümden
Solan oldum gözlerinin derdinden.
Bilemedim bu derdime devâ ne
Yar ışık ben etrafında pervâne
Perperişan aklı fikri divâne
Olan oldum gözlerinin derdinden.
Yana yana geçtim aşkın nârından
Vazgeçmedim gönlümdeki vârından
Saçlarını tutam tutam kahrından
Yolan oldum gözlerinin derdinden.
Senin için boynum kıldan incedir
Ne istesen hayatımdan öncedir
Teselliyi hayallerde nicedir
Bulan oldum gözlerinin derdinden.
Bir ah düşer geceleri dilime
Acıyarak bakar ağyar halime
Gözü yaşlı, ciğeri lime lime
Kalan oldum gözlerinin derdinden.
Bin kez öldüm sevdim diye bir kere
Boş ümide kandım göz göre göre
Saadetin kapısını boş yere
Çalan oldum gözlerinin derdinden.
GÖZLERİNLE VUR BENİ
Uğruna feda olsun acıma hiç şânıma
Es bütün hışmın ile yerlere savur beni
İbret olsun âleme, bakma perişânıma
Hüznüm kâfi değilse gözlerinle vur beni.
Duymazsın feryadımı yarama tuz basarım
Çektiğim ızdırapla olsa da nihayetim
Ne gücenip kırılır ne de surat asarım
Dil isyan etmez sana ve olmaz şikâyetim.
Günbegün damla damla yok olur eririm de
Sır vermem kimselere dile düşürmem seni
Bu şehri baştan başa ateşe veririm de
Yakarım da kendimi küle düşürmem seni.
Serseri gecelerde avuturum hüznümü
Sokak lambalarının altını mesken tutup
Ben ki bir gülüşünle unuturum hüznümü
Yine severim seni gözyaşımı kurutup.
Senden gelen cefayı nimet diye bilirim
Hançer vursan açtığın yara bile kutsaldır
Canımı iste nasıl olmaz diyebilirim
Senin için ölmek de mutlu son bir masaldır.
Hasan Hüseyin YILMAZ
