Canımı veririm bir gülüşüne
Yeter ki gözlerin yaş görmesin yar
Razıyım uykumu her bölüşüne
Bu gönül sensiz bir düş görmesin yar.
Şiirler yazsam da yine nafile
Eşsiz güzelliğin gelmiyor dile
Cennette melekler huriler bile
Kendini seninle eş görmesin yar.
Acıya gark edip güzel çehreni
Eğer ağlatırsam üzersem seni
Cehenneme atsın yaratan beni
Tövbeler etsem de hoş görmesin yar.
Gönlüme sultansın başıma taçsın
Kaderin bahtına ışıklar saçsın
Yüzünde baharın gülleri açsın
İklimin mevsimin kış görmesin yar.
Sevdan ki aklımı alan hadise
Yeminim konu mu olur bahise
Bu kalp senin için çarpmıyor ise
Paramparça olsun iş görmesin yar.
Cevap bulunmazmış bazen niçine
Vaz geçmek olur mu hiçi hiçine
Hasan’ın aşkını doldur içine
Kimseler kalbini boş görmesin yar.
GÖZLERİNİ UNUTMADIM
Uykuyu çaldı gecemden
Sözlerini unutmadım.
Çıkmadı hiç düşüncemden
Gözlerini unutmadım.
Peşinden hep yordu beni
Sürükleyip durdu beni
Kirpik kirpik vurdu beni
Gözlerini unutmadım.
Alnımda silinmez yazı
Ciğerimde dinmez sızı
Gecemde çoban yıldızı,
Gözlerini unutmadım.
Kirpikleri okluyordu,
Uğrun uğrun yokluyordu,
Sanki bir şey saklıyordu,
Gözlerini unutmadım.
Son bakış içimi yaktı,
Gönlümde şimşekler çaktı,
Sonra yıldız olup aktı,
Gözlerini unutmadım.
Gönüllü içtiğim zehir,
Mecnun'un eyleyen sihir,
Hasan'ın kalbinde mühür,
Gözlerini unutmadım.
Hasan Hüseyin YILMAZ
