İflah olmaz çok hayallerim var benim
Kulluk makamına erişmektir derdim
Topladım kendimi dağılmış içimden
Gülce peygamberim tutsun elimden
Yıldızlar ile günahlarımı konuşurken
Yağmurlarla yıkadım tövbelerimi ben
Geçen zamanımı ziyanlarla anmışım
Yazık nefsime uyup fena aldanmışım
İflah olmaz çok hayallerim var benim
Allah’ın kelamı ile son bulsun nefesim
Dünya ile ahireti dengede tutamadım
Rabbin razı olduğu kulluk yapamadım
Bahar kokan cemreler düştü gözlerime
Müjdeler ümit verdi virane hayallerime
Hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya daldım
Mutluluğu anlık heves arzularda sandım
Zaman ne kadar da hızlı geçmiş ey can!
Şimdi samimi tövbe vakti sana yakışan
Tövbe kalbine düşen Allah’tan bir nur
Pişmanlıkla gözyaşı dökmekse bir onur
Temiz bir sayfa açtık ömür defterimize
Allah samimi sevgi versin her birimize
İflah olmaz çok hayallerim var benim
Kısa yaşamda mutlu olsun sevdiklerim
ALİ ZİYA
İki yeşil kuyu
İlk sen baktın
Hırpalandı gözlerim
Derin iki yeşil kuyuya düştüm birden
Kirpiklerine tutundum amma
Birtürlü çıkamadım, cennet yeşili gözlerinden
Ey kırlangıçları kör eden deli rüzgâr!
Debelenip duruyorum
Çıkar beni yeşil kuyulardan, tut ellerimden!
ALİ ZİYA
