İflah olmaz çok hayallerim var benim

Kulluk makamına erişmektir derdim

Topladım kendimi dağılmış içimden

Gülce peygamberim tutsun elimden

Yıldızlar ile günahlarımı konuşurken

Yağmurlarla yıkadım tövbelerimi ben

Geçen zamanımı ziyanlarla anmışım

Yazık nefsime uyup fena aldanmışım

İflah olmaz çok hayallerim var benim

Allah’ın kelamı ile son bulsun nefesim

Dünya ile ahireti dengede tutamadım

Rabbin razı olduğu kulluk yapamadım

Bahar kokan cemreler düştü gözlerime

Müjdeler ümit verdi virane hayallerime

Hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya daldım

Mutluluğu anlık heves arzularda sandım

Zaman ne kadar da hızlı geçmiş ey can!

Şimdi samimi tövbe vakti sana yakışan

Tövbe kalbine düşen Allah’tan bir nur

Pişmanlıkla gözyaşı dökmekse bir onur

Temiz bir sayfa açtık ömür defterimize

Allah samimi sevgi versin her birimize

İflah olmaz çok hayallerim var benim

Kısa yaşamda mutlu olsun sevdiklerim

ALİ ZİYA

  

                    İki yeşil kuyu 

                            İlk sen baktın

                         Hırpalandı gözlerim

                         Derin iki yeşil kuyuya düştüm birden

                         Kirpiklerine tutundum amma      

                         Birtürlü çıkamadım, cennet yeşili gözlerinden

                         Ey kırlangıçları kör eden deli rüzgâr!

                         Debelenip duruyorum

                         Çıkar beni yeşil kuyulardan, tut ellerimden!

           

        

ALİ ZİYA