Kibir
Ey insan! Halin nicedir?
Varlığında baştan aşağı kibir
Niçin küçük görürsün senden gayrısını?
Her seferinde açmasan olmaz mı şeytanın kapısını?
Seni de yaratan Allah değil mi?
Ölüm seni de yakalayacak, hiç es geçer mi?
Rabbim kibirli kulları sevmez
Bu hastalıktan kurtulamayan cennete giremez
Ne yerin altını delebilirsin
Ne de gökyüzüne yükselebilirsin
Şeytanın hikâyesini iyi oku
Önce meleklerin en büyük âlimi oldu
Bilmezmisin ey insan? Büyüklük tasladı
Şeytan, Kibrinden dolayı cennetten kovuldu!
Ne kötü bir haslettir kibir
Bütün iyilikleri yakar bitirir
Şeytanı kalbinde büyütür yetiştirir
Bir insan da kibir varsa eğer
Cehennem için bu günah yeter
İnsan olmak, kibirden kurtulmakmış meğer!
Ey insan! Yüzünü sadece Allah’a çevir
Rahman ve Rahim olan Allah tek ve bir
Tövbe et, tevazu sahibi ol, kibri benliğinde yak ve bitir!
Sonsuz ilim sahibi sadece Allah’tır
Kibiri terk etmezsen eğer
İnsanlar nezdinde rezil olman müstahaktır!
Alçak gönüllü olmak zor değil
İnsanlarında sevmesini istersen
Kibiri bırak, sevilirsin bunu böyle bil!
Bildiklerinle insanları ezme
Sakın, şeytanın peşinden gitme
Ukalalığınla cenneti feda etme
Ey insan! Samimi bir tövbe et
Kibiri, büyüklük taslamayı hemen terket
Rabbim samimi tövbeleri kabul eder elbet
Haydi şimdi! Şeytanı kov benliğinden
Göreceksin huzur akacak gözlerinden
Ey Kibir! Yeter artık çıkıp gitsene içimden.
Kelamın Yegâne sahibi
Hüzün çekmiş masmavi gözler
Karanlıklar kaçıyor, gündüzün sözünden
Gökyüzünün en yükseğinde ümitler!
Kalemin efendisi nerede şimdi?
Kırık kalemler öksüz! Yazmak ne haddime?
Ey Kelamın yegâne sahibi güzel ALLAHIM!
Dosdoğru yazabilmeyi nasip eyle!
ALİ ZİYA
