Hüzün çekmiş masmavi gözler
Karanlıklar kaçıyor, gündüzün sözünden
Gökyüzünün en yükseğinde ümitler!
Kalemin efendisi nerede şimdi?
Kırık kalemler öksüz! Yazmak ne haddime?
Ey Kelamın yegâne sahibi güzel ALLAHIM!
Dosdoğru yazabilmeyi nasip eyle!
ALİ ZİYA
Kibir
Ey insan! Halin nicedir?
Varlığında baştan aşağı kibir
Niçin küçük görürsün senden gayrısını?
Her seferinde açmasan olmaz mı şeytanın kapısını?
, kibirden kurtulmakmış meğer!
Ey insan! Yüzünü sadece Allah’a çevir
Rahman ve Rahim olan Allah tek ve bir
Tövbe et, tevazu sahibi ol, kibri benliğinde yak ve bitir!
Sonsuz ilim sahibi sadece Allah’tır
Kibiri terk etmezsen eğer
İnsanlar nezdinde rezil olman müstahaktır!
Alçak gönüllü olmak zor değil
İnsanlarında sevmesini istersen
Kibiri bırak, sevilirsin bunu böyle bil!
Bildiklerinle insanları ezme
Sakın, şeytanın peşinden gitme
Ukalalığınla cenneti feda etme
Ey insan! Samimi bir tövbe et
Kibiri, büyüklük taslamayı hemen terket
Rabbim samimi tövbeleri kabul eder elbet
Haydi şimdi! Şeytanı kov benliğinden
Göreceksin huzur akacak gözlerinden
Ey Kibir! Yeter artık çıkıp gitsene içimden.
ALİ ZİYA
