Hasan Hüseyin Yılmaz'ın köşe yazısı.
Benzersiz şifadır sütü ninnisi
Sevgi ve merhamet doludur anne.
Dua yerindedir her temennisi
Cennetin değişmez yoludur anne.
Yatırır uyutur sallar dizinde
Sıcacık bir huzur vardır sözünde
İyilik güzellik sonsuz özünde
Meleğin görünen halidir anne.
Sesindeki huzur yüzündeki nur
Her zaman baş tacı etmektir onur
Elleri hep sevgi ile dokunur
Şefkatin bilinen dilidir anne.
Ayettir diyor ki; “öf” bile denmez
Değeri yücedir hakkı ödenmez
Hiçbir gün gücenmez sırtını dönmez
Umudun kırılmaz dalıdır anne.
Yoktur onda hile olmaz riya da
Ne zaman muhtaçsak gelir imdada
Gönlünü almayan ermez murada
Tanrı’nın mübarek kuludur anne.
Hasan Hüseyin YILMAZ
ARASIRA
Özlemin bir sel gibi yıkar geçer bendimi
Durduk yere yaşarır gözlerim ara sıra.
Sokağında bulurum birdenbire kendimi
Beni sana götürür dizlerim ara sıra.
Zulmet-i hicrin ile saçımı aklasam da
Adını zikretmeyi dile yasaklasam da
Sana düşkünlüğümü ne kadar saklasam da
Ortalığa dökülür gizlerim ara sıra.
Ellerim ceplerimde saatlerce yürürüm
Soğuk kaldırımları hatıranla bürürüm
Sanki köşe başında suretini görürüm
Bir hayali film gibi izlerim ara sıra.
Bitmek bilmedin bende, kendimi kandıramam
Seni üzüp kıracak bir lâf dokunduramam
Bakma sitemlerime sana toz konduramam
İsyanı andırsa da sözlerim ara sıra.
Senle ne çok şeymişim, sensizken bir hiçim de
Beynim karıncalanır, ruhum titrer içimde
Uyuşur tüm bedenim anlatılmaz biçimde
Seni can pahasına özlerim ara sıra.
Hasan Hüseyin YILMAZ
