Hasan Hüseyin Yılmaz yazdı
Kimin gitmez âsâbına
Çileye bak salkım salkım
Bin beter dert hesabına
Yazılıyor benim halkım
Bozulmuş töresi özü
Kan ağlıyor iki gözü
Gülmeyi unutmuş yüzü
Üzülüyor benim halkım
Bağrı ateşlerde yanmış
Dertler bir gün biter sanmış
Hayattan bıkmış usanmış
Seziliyor benim halkım
Küçük büyüğü saymıyor
Büyükler sevgi duymuyor
Dine töreye uymuyor
Bozuluyor benim halkım
Asgari ücretle geçim
Bir yoksulluk hem o biçim
Nasıl yanmaz buna içim
Eziliyor benim halkım
Halini soran yok önce
Beyler yaşıyor keyfince
Seçim zamanı gelince
Geziliyor benim halkım
Sokakta yatan çocuklar
Emekliye dert kuyruklar
Fayda etmiyor nutuklar
Sızılıyor benim halkım
Yalan dolan lâf gerisi
Para etmiyor dirisi
Kurbanlık gibi derisi
Yüzülüyor benim halkım
Her gününü keder almış
Yoksulluk ömrünü çalmış
Bir kemik bir deri kalmış
Süzülüyor benim halkım
Şehit verilen canlara
Toprak doymuyor kanlara
Hain kahpe kurşunlara
Diziliyor benim halkım
Muhtaç moral denen şeye
Öyle hasret ki neşeye
Çat ayazda bir köşeye
Büzülüyor benim halkım
Adil olan mahkemeyi
Huzur dolu bir ülkeyi
Güçlü büyük Türkiye’yi
Arzuluyor benim halkım.
