Güneşin gözlerinden süzülen
Kutlu bir ziyamsın sen, Türkiye’m
Yağmurların ardından beliren
Renkli bir gökkuşağısın sen, Türkiye’m
Hırçın Fırtınalardan kopup gelen
Ilıkça bir meltemimsin sen, Türkiye’m
Uğruna nice şehitler verilen
Baştan aşağı vatanımsın sen, Türkiye’m
Kızılca kıştan sonra görülen
Gülçiçek baharımsın sen, Türkiye’m
Mavi gökyüzünün burçlarına dikilen
Al bayrağım sancağımsın sen, Türkiye’m
Seher vaktinde içtence edilen
Avuçlarda temiz duamsın sen, Türkiye’m
Bağrında bazen ağlayan bazen gülen
Delikanlı mert insanımsın sen, Türkiye’m
Bulutların ellerinden usulca çekilen
Damlaların parlak saflığısın sen, Türkiye’m
Hakkında destanlar yazılıp çizilen
Nice kahramanlar yetiştirensin sen, Türkiye’m
Ak yüreklerde sevgiyle örülen
Nakış nakış işlenen kumaşımsın sen, Türkiye’m
Cemrelerin kirpiklerinden dökülen
Havam, suyum, toprağımsın sen, Türkiye’m
Mazlumlar tarafından çok sevilen
Hoşgörü ve insanlığın beşiğisin sen, Türkiye’m
Her karış toprağın için baş kesilen
Zalimlerin korkulu rüyasısın sen, Türkiye’m
Küllerinden yeniden doğan ve dirilen
Ümmetin yegâne ümidisin sen, Türkiye’m
SENİ ÇOK SEVİYORUM TÜRKİYE’M
Kırışan gecelerde
Issız dökülen gözyaşları
Buruk beyaz dualar!
Ortak göklerden gelen
Masum mavi çığlıklar!
Üstüm başım; Baştan aşağı ölüm
Kardeşlerimin üzerine
Yağıyor alçak bir zulüm!
Enkaz altında çocuklar
İnsanlıksa seyrediyor
Paslanmış kara vicdanlar!
Öfkem büyük, isyanım var!
Ateşleri saldım yüreğime
Zalimin zulmünü yaktım!
Karanlıkları yırtıp attım
Allah’ın ipine sarılmayan
Bir ve beraber olamayan
Parçalanmış Ümmeti Muhammedi
İçimde bir bir yaktım!
Ruhum; dar bir mezar
Kardeşlerimle birlikte
Bende ölüyorum azar azar!
Ey Müslüman! Nedendir?
Bu hal-durum ve zillet!
Kardeşler katledilirken
Hani nerede mümin millet?
Ferahlıyorum aklıma
Geldiğinde bazen, Ay Gecem!
Zalimlere karşı durabilen
Tek Sesini yükseltebilen
Hilal ve yıldız benim ülkem!
Seni çok seviyorum Türkiye’m.
ALİ ZİYA
