Nisan ayı,

 Baharın ellerinden tutuyor

 Rengârenk çiçekler

 Bezemiş ağaçları.

 Hava ise tam tadında!

 Güneş,

 Ilıkça vuruyor üstümüze.

 Beyaz bulutlar asılı,

 Masmavi gökyüzünün dallarına!

 Kâinat ve herşey yeniden diriliyor

 Ruhumuz,

 Bir başka coşuyor

 Ümit kokuyor her zerre!

 Gül yaprakları ne güzel 

 Cennet yeşili!

 Şehir bahar kokuyor

 Sokaklar cıvıl cıvıl

 Kaldırımlar üzerinde

 Neşe ile emin adımlar

 Leylekler süzülüyor

 Yeni sürülmüş tarlalara!

 Kuş sesleri yankılanıyor

 Komşu bahçe duvarlarında

 Dereler deli coşkun,

 Kalpler yeni sevdalara vurgun

 Kutlu bir doğumsun sen; Nisan

 Kâinatın efendisidir,

 Bağrında teşrif edip

 Cihanı aydınlatan!

 Nisan yağmurları

 Yıkar, temizler gönülleri

 Bahardır saklayan

 En güzel sır ve düşleri!

 Ruhumdaki deli taysın

 Sen ne güzel bir aysın!

Yağmurlarda ağlar

Gökyüzümde kara bulutlar var

Çekip gittin ya, yağmurlar bile ağlar

Nicedir, ıssız gecelerimden hüzün damlar

Ey sarı saçlarını ellerin avucuna bırakmış hayırsız!

Şimdi, Seni hangi rüzgârlar, hangi meltemler saklar?

Gökkuşağımda kara kırıklar var

İhanet ettin ya, cemreler bile ağlar

Nicedir, kirpiklerimden hasret damlar

Ey yeşil gözlerini başkasına satmış insafsız!

Şimdi, Seni hangi şehirler, hangi sokaklar saklar?

Baharlarımda karaçalılıklar var

Kırık bıraktın ya, karanfiller bile ağlar

Nicedir, gül bahçelerimden kanlar damlar

Ey ak ellerini yâd ellere değdirmiş duyarsız!

Şimdi, Seni hangi çiçekler, hangi ağaçlar saklar?

ALİ ZİYA