Nisan ayı,
Baharın ellerinden tutuyor
Rengârenk çiçekler
Bezemiş ağaçları.
Hava ise tam tadında!
Güneş,
Ilıkça vuruyor üstümüze.
Beyaz bulutlar asılı,
Masmavi gökyüzünün dallarına!
Kâinat ve herşey yeniden diriliyor
Ruhumuz,
Bir başka coşuyor
Ümit kokuyor her zerre!
Gül yaprakları ne güzel
Cennet yeşili!
Şehir bahar kokuyor
Sokaklar cıvıl cıvıl
Kaldırımlar üzerinde
Neşe ile emin adımlar
Leylekler süzülüyor
Yeni sürülmüş tarlalara!
Kuş sesleri yankılanıyor
Komşu bahçe duvarlarında
Dereler deli coşkun,
Kalpler yeni sevdalara vurgun
Kutlu bir doğumsun sen; Nisan
Kâinatın efendisidir,
Bağrında teşrif edip
Cihanı aydınlatan!
Nisan yağmurları
Yıkar, temizler gönülleri
Bahardır saklayan
En güzel sır ve düşleri!
Ruhumdaki deli taysın
Sen ne güzel bir aysın!
Yağmurlarda ağlar
Gökyüzümde kara bulutlar var
Çekip gittin ya, yağmurlar bile ağlar
Nicedir, ıssız gecelerimden hüzün damlar
Ey sarı saçlarını ellerin avucuna bırakmış hayırsız!
Şimdi, Seni hangi rüzgârlar, hangi meltemler saklar?
Gökkuşağımda kara kırıklar var
İhanet ettin ya, cemreler bile ağlar
Nicedir, kirpiklerimden hasret damlar
Ey yeşil gözlerini başkasına satmış insafsız!
Şimdi, Seni hangi şehirler, hangi sokaklar saklar?
Baharlarımda karaçalılıklar var
Kırık bıraktın ya, karanfiller bile ağlar
Nicedir, gül bahçelerimden kanlar damlar
Ey ak ellerini yâd ellere değdirmiş duyarsız!
Şimdi, Seni hangi çiçekler, hangi ağaçlar saklar?
ALİ ZİYA