Trene binerken çok iyiydim ve hiçbir sıkıntım yoktu. Ben tren yolculuğunu çok severim ve daha önce trenle yaptığım yolculuklarda hiçbir sıkıntı yaşamamıştım. Daha önce yaptığım yolculuklarım çok güzel geçmişti.

Ancak o gün ne olduysa tren hareket ettikten yaklaşık iki saat sonra bende ablamın ölümü ve köyde yaşadığım bazı olumsuzlukların verdiği üzüntü nedeniyle bir duygu boşalması oldu ve içimde tarifini yapmaya zorlandığım bir sıkıntı başladı.

Bir süre trenin içinde kompartımanları dolaşarak yürüyüş yapmaya çalıştım, kitabımı okudum ve telefonla oyalanmaya çalıştım ama sıkıntım geçmedi. Sağlıkçı olmam nedeniyle tansiyonumun yükseldiğini anladım. Hemen çantamda devamlı taşıdığım bir limonu keserek bir bardak suya sıkarak içtim.

Biraz sonra sıkıntım biraz azalır gibi oldu ama tam geçmedi. Tansiyonumun daha da yükselmesinden veya bir kriz geçirme korkusuna kapıldım. Acil durumlar için veya yolculardan belki yanında bulunduran olabilir diye tren şefinin odasına giderek bir tansiyon aletinin olup olmadığını sorduğum da tren şefinden trende ve yolcularda tansiyon aletinin olmadığını öğrendim.

Ben kendisine bir sıkıntı yaşadığımı durumumun iyi olmadığın ve böyle durumlarda nasıl bir tedbir aldıklarını sorduğumda verdiği cevap hiçte olumlu olmamıştı. Trende bir tansiyon aleti veya ilk yardım durumlarında kullanacakları hiçbir şeylerinin olmadığını ancak böyle durumlarda telefonla arayarak varacakları en büyük istasyona bir ambulans çağırabileceklerini ve gerekli müdahaleyi ancak onların yapabileceğini söyledi.

Başka türlü o an için ellerinden bir şey gelmeyeceğini anlatınca bende çaresiz yerime döndüm beklemeye başladım. Saat 12.00 sıralarında Erzurum’a istasyona ulaştığımızda bir ambulansın bizi beklediğini gördüm. Bir doktor ve sağlık personeli arkadaşlar sağ olsunlar hemen tansiyonuma batlılar tansiyonumun ve nabzımın normal olduğunu söyleyince biraz rahatladım ama bir kriz geçirip geçirmediğim konusunda kararsızdım.

 Doktor bunun için ancak yolculuğumu sonlandırıp hastaneye götüreceklerini ve orada çekilecek bir EKG sonucu durumumun daha iyi anlaşılacağını söyledi. Ben biran neye karar vereceğimi bilemedim. Her şeyi göze alıp yola mı devam edeyim yoksa yolculuğumu sonlandırıp hastaneye mi gideyim kararsız kaldım.

Bu arada tren şefide treni daha fazla bekletemeyeceklerini hareket saatinin geldiğini söyleyip bir karar vermem gerektiğini söyledi. Ben tekrar doktora tansiyonum nabzım normal siz benim yola devam etmem konusunda ne dersiniz diye sorduğumda doktor bana –Ben bu durumda sizin yola devam etmenizde bir sakınca görmüyorum ama yine de ileride yola devam ederken başka bir sıkıntı yaşmayacağınıza garanti veremem diye cevap verdi.

 Ben kendisine ailemin Balıkesir’de ve çok uzakta olduğunu hastaneye gidersem buraya gelmelerinin çok zor olacağını düşünerek her şeye rağmen yola devam etmek istediğimi ama bunun için tren şefinden ileride başka bir istasyonda sıkıntım olursa yine ambulans çağırmalarının garantisini verirlerse yola devam etmek istediğimi söyledim.

ASLAN TORUN