ALİ ZİYA YILMAZ'ın köşe yazısı
Ey İnsan!
İman etmezsen eğer, sonun hüsran
Allah’a, Nebilerine, Kitaplarına, Meleklerine
Hayrın ve Şerrin Allah’tan geldiğine
Kaza ve Kadere, Kabire, Ahiret yurduna
Yaşama, Ölüme, Zamana, Kendi ruhuna
Makam ve İkram sahibine
Rezzak olana, Şanı büyük olana
Kâinatı yaratıp muhteşem bir düzen kurana
Kısaca; İman et, Dil ile ikrar kalp ile tasdik et
Huzur ve refah istiyorsan, işte sana kurtuluş ve selamet!
Ey İnsan!
Teslim olmazsan eğer, sonun hüsran
Tek güç ve kudret sahibi olan Allah’a
Rahmeti ve merhameti sonsuz,
Herşeyi en güzel şekilde yaratmış olana
Kullarına yegâne dost olan kerem sahibine
Kitaplar ve peygamberler gönderene
Mahşerde, Adaletle hüküm verecek,
İyileri ve İyilikleri cennetle mükâfatlandıracak olana
Kısaca; Rabbine teslim ol, ram ol
Hem bu dünyada, Hem de ahirette kurtuluş, işte bu tek yol!
Ey İnsan!
Sevmezsen eğer, sonun hüsran
Önce yaradanı sev, Sonra yaratılanı
Severken de, Allah için sevmek işin en güzel yanı!
Gökyüzünü, Güneşi sev
Bulutu ve yağmuru, en çok ta rengârenk gökkuşağını
Ruhunu sev, kendini
Anlamaya çalış, içindeki seni
Kalbinin sesini dinle! Aç gönül gözlerini
Göreceksin perdeler açılacak birer birer
Gördüklerin karşısında diyeceğin söz sadece Allahuekber!
