Recep Akakuş'un Köşe Yazısı
Kayapınar Köyü, Uludağ’ın kuzeye bakan eteklerinde kurulmuştur. Yerli köylerdendir. Bir diğer ifade ile manav’dır. Dağlık ve çok engebeli bir arazi üzerinde kurulmuştur.
1990 yılı genel nüfus sayımına göre köy nüfusu, 158 kişidir. 2000 yılı genel nüfus sayımına göre ise 215’i kadın ve 224’ü erkek olmak üzere toplam köy nüfusu, ,439 kişi olmuştur.
İnegöl şehir merkezine uzaklığı ise 15 kilometredir. Yakın çevresinde, Turgut Alp/Gence, Kıran, Çiftlik/Mesâriye ve Fevziye köyleri yer almaktadır.
Geçimleri tarım, ziraat ve orman ürünlerine dayanır. Ayrıca, kestane ve ceviz başta olmak üzere meyve de yetiştirilir. Son yıllarda çilek ekimi, çok artmıştır.
Bitki örtüsü, çok zengin ve de çeşitlidir. İnegöl Ovası’na inen Akdere, kaynağını bu yöreden almaktadır.
Köyün kuruluşu, çok eskidir ve bugünkü yerinde de değildir. Asıl adı Gelene’dir ve konuşlandığı yer de Koçmar adı verilen yörede ve dere içindedir.
Göçük ve erozyon sebebi ile bugünkü yerine yeniden kurulmuştur. Gelene Köyü, tarihî niteliğe sahiptir. İnegöl fatihi Turgut Alp’in, fetihten sonra yerleştiği Turguteli diye anılan bölgededir.
İnegöl ile irtibatı, Cerrah-Kıran güzergâhını izleyen yoldan sağlanır. Ayrıca, Yenice Beldesi, Esenköy ve Çiftlik köyleri üzerinden de gidilebilir.
Hüdavendigâr Livası Tahrir Defterleri adlı kaynak eserin 92. sayfasında ve 144 üncü maddede yer alan bilgilere göre Gelene Köyü, dirlik ve timar olarak değerlendirilmiştir.
1573 yılında dirlik ve timar sahibi olarak Defterdar Mehmet Çelebi Efendi gösterilmiştir.
KESTANE ALANI KÖYÜ
Kestane Alanı Köyü, Uludağ’ın kuzeyinde ve İnegöl Ovası’na bakan etek ve kıyı şeridi bölümünde yer almıştır. Konuşlandığı yöre, engebeli ve ormanlalar ile kaplıdır. Kafkas kökenli bir muhacir köyüdür.
Halk arasında 93 Muharebesi olarak bilinen 1876-1877 Türk- Rus Savaşı’ndan sonra Anadolu’ya gelen bu göçmenler, devlet tarafından bu yöreye iskân edilmiştir. Alt kimlikleri Ahbaz’dır ve Abazaca konuşmaktadırlar.
Geçimleri, kısmen tarım ve ziraata dayanmakla birlikte ağırlıklı olarak orman ürünlerine dayanır. Başta kestane ve ceviz olmak üzere meyve ve sebze üretimi de yapılır. 1970 yıllarına kadar köyün en önemli geçim kaynağı kestane idi. Köy yakınlarında tescilli fosil yatakları bulunmaktadır.
Köyün, tarihî bir niteliği yoktur. Ancak eski tahrir defterlerinde burası, Kestane Çukuru adıyla mezraa olarak tescil ve tespit olunmuştur.
Yakın civarında, Çayyaka/Bedre, Eskiköy, Karakadı ve Soğukdere köyleri vardır. 1990 yılı genel sayımına göre köy nüfusu, 241 kişidir. 2000 yılı genel nüfus sayımına göre ise 60’ı kadın 56’sı erkek olmak üzere toplam köy nüfusu, 116 kişiye düşmüştür.
İnegöl şehir merkezine olan uzaklığı, 11 kilometredir. Ulaşım, İsaören- Karakadı köyleri üzerinden sağlanır.
