Genç ömrümden yıllarımı
İçip gittin ya sevgili
Yaprağımı dallarımı
Biçip gittin ya sevgili
Ben ki kandım sözlerine
Ben ki yandım gözlerine
Varıp düştüm izlerine
Kaçıp gittin ya sevgili
Göz önünde âyân ettin
Sırlarımı beyân ettin
Aşkımı hep ziyân ettin
Geçip gittin ya sevgili
Yazan yazmış bahtın kara
Sevgin etmez dedin para
Can evimde onmaz yara
Açıp gittin ya sevgili
Saçlarım teslim aklara
Attın beni tuzaklara
Bilmediğim uzaklara
Göçüp gittin ya sevgili
Bensiz sevdaya göz kırpıp
Kapıyı yüzüme çarpıp
Ellerimden kanat çırpıp
Uçup gittin ya sevgili
Yuttum aşkın zokasını
Felek yaptı şakasını
Hasan varken başkasını
Seçip gittin ya sevgili
GİTSEN DE BİR GİTMESEN DE
Sen dünyamdan çıktın artık
Gitsen de bir gitmesen de.
Viraneydim yıktın artık
Gitsen de bir gitmesen de.
Son şiirim son satırım
Son kez ciğer kanatırım
Madem ki yokmuş hatırım
Gitsen de bir gitmesen de.
Gizlenmiyorum, âyânım
Sitem değil bu beyânım
Aşkın elinde ziyânım
Gitsen de bir gitmesen de.
Hicran rüzgârıdır esen
Bütün ümidimi kesen
Ağladığıma bakma sen
Gitsen de bir gitmesen de.
Yendin benim inadımı
Kırdın kolum kanadımı
Hatırlama hiç adımı
Gitsen de bir gitmesen de.
Ben bu aşkta yittim artık
Tükenmişim bittim artık
İşte senden gittim artık
Gitsen de bir gitmesen de.
Divaneye döndü serim
Her gece yüzüldü derim
Güneş yüzlüm,mücevherim
Gitsen de bir gitmesen de.
Varsın dinmesin hiç sızım
Yaşamıyorum,cansızım
Ceylan gözlüm,imkânsızım
Gitsen de bir gitmesen de.
Hasan Hüseyin YILMAZ