"İlçelerin Büyükşehir’e bağlanması projesi bence tutmadı."
İLÇELERİN BÜYÜKŞEHİR’E BAĞLANMASI PROJESİNE DAİR
Merhaba İnegöl'ün güzel insanları!
İnegöl'ün tarih ve kültürüne dair yazılarımıza devam ediyoruz. Ancak bu yazılarımın öncesinde İnegöl gündemiyle ilgili kısa da olsa yazılar yazmayı düşünüyorum.
Gündemimdeki ilk konu: Büyükşehir…
İlçelerin Büyükşehir’e bağlanması projesi bence tutmadı.
Bursa Büyükşehir Belediyesi Ak Parti’de iken de aynı görüşte idim, büyükşehiri CHP alınca görüşümü pekiştirdim.
CHP vurgum şu sebepledir: İlçeyi kazanan parti ile Büyükşehiri kazanan partilerin farklı olması Bütünşehir projesini daha çok akamete uğratıyor. İnegöl’ü CHP, Bursa’yı Ak parti kazanmış olsaydı da görüşüm bu olacaktı. Yani mesele Ak parti ya da CHP meselesi değil.
İlçelerin Büyükşehir’e bağlanması projesi başarısız bir proje. Bununla birlikte Belde belediyelerinin kapanıp ilçeye bağlanması da başarısız bir proje. Merak ediyorum bakalım siyasiler bu yanlıştan ne zaman dönecekler.
Her ilçenin bağımsız kendi belediyesi olmalı. Her beldenin de öyle. Hatta Kaymakamlık ile Belediye Başkanlığı tek makamda birleştirilmeli. Böylece hizmetlerdeki ikilik ve koordinasyon sağlamadaki sorunlar ortadan kalkacaktır.
Bu görüşüme bir tespitimi daha ekleyeyim, bence merkezdeki mahalle muhtarlıkları ile Meclis üyeliği birleştirilmeli. Ayrıca meclis üyesi seçmeye gerek yok bence. Mahalle muhtarı aynı zamanda Belediye meclis üyesi olsun.
Kırsal mahalle kavramını da doğru bulmuyorum. Köylerimize köy statüsü geri verilmeli ve köy muhtarlarının etki ve yetkisi arttırılmalı. Hatta onlar da bağlı oldukları belediyenin doğal meclis üyesi olmalı. Ben böyle düşünüyorum. Siz ne dersiniz?
Şehrin gündemine dair kısa bir giriş yaptıktan sonra coğrafyamızdaki köyleri tanıtmaya devam edelim.
Bu yazımızda, Fevziye Köyü, Fındıklı Köyü ve Gedikpınar Köyü’nün öykülerini keşfe çıkacağız.
FEVZİYE KÖYÜ: ULUDAĞ'IN HAVASI, GÜRCÜ KÜLTÜRÜNÜN İZLERİ…
Fevziye Köyü, Uludağ’ın kuzey eteklerinde, İnegöl’ün güneyinde, adeta doğanın kalbinde yer alır. Şehir merkezine yalnızca 17 kilometre uzaklıkta olan bu köy, 1990 yılında 117 kişilik nüfusuyla küçük ama samimi bir topluluktu. 2000 yılına gelindiğinde ise nüfus, 121 kişiye ulaşmıştı; bu artışta kadınların sayısı 59, erkeklerin sayısı ise 62 olarak kaydedilmiştir.
Köyün halkı, Kafkas kökenli muhacirlerden oluşmakta olup alt kimlik olarak Gürcü’dürler ve Gürcüce konuşurlar. Orman köyü statüsünde bulunması nedeniyle geçimlerini büyük ölçüde ormana ve ormancılığa dayandırmışlardır.
Son yıllarda çilek ekimine ağırlık verilmiş, meyve ve sebze üretimi ise sınırlı ölçüde yapılmaktadır. Yayla karakteri taşıyan arazisi, temiz havası ve zengin bitki örtüsü ile bu köy, İnegöl Ovası’na akan derelerin kaynağını oluşturan önemli bir doğal mirasa sahiptir.
FINDIKLI KÖYÜ: ÇERKEZ KÜLTÜRÜYLE BEZENMİŞ BİR KÖY
Fındıklı Köyü, İnegöl’ün kuzeyinde, Ahî Dağı’nın batı yöresinde yer alan, Kafkas kökenli muhacirlerin yaşadığı bir yerleşim yeridir. İnegöl şehir merkezine olan uzaklığı 11 kilometredir. 1990 yılı genel nüfus sayımına göre 260 kişilik bir nüfusa sahip olan köy, 2000 yılında bu sayıyı 122 kişiye çıkarmıştır; 60 kadın ve 62 erkekten oluşan bu topluluk, Çerkez kimliğini taşımaktadır.
Köy halkı, tarım ve ziraatle uğraşmakta olup, su kaynaklarının sınırlı olması nedeniyle kuru tarım yapılmaktadır. Meyve ve sebze üretimi az olsa da, tarım köyün temel geçim kaynağını oluşturmaktadır. Fındıklı Köyü, bu özellikleriyle, kültürel zenginliğini korurken tarımın zorluklarıyla da başa çıkmaya çalışmaktadır.
GEDİKPINAR KÖYÜ: TARİHÎ DERİNLİĞİYLE BİR DAĞ KÖYÜ
Gedikpınar Köyü, İnegöl’ün doğusunda, Ahî Dağı ile Domaniç Dağları’nın birbirine yaklaştığı coğrafyada, engebeli bir arazide yer almaktadır. İnegöl şehir merkezine 27 kilometre uzaklıkta bulunan bu köy, Osmanlı döneminden günümüze gelen tarihî izler taşımaktadır. Köyün eski adı Güvemcik veya Güğümcük olup, adını bölgedeki pınar suyunun taşındığı bakır ibriklerden almıştır.
1990 yılında 152 kişilik nüfusa sahip olan Gedikpınar, 2000 yılına gelindiğinde 229 kişilik bir topluluğa ev sahipliği yapmıştır. Köy, başlangıçta Balkan kökenli göçmenler tarafından kurulmuş, ancak daha sonraki yıllarda Doğu Anadolu’dan gelen Kürt kökenli vatandaşların yerleşmesiyle kültürel yapısını çeşitlendirmiştir. Tarım, ziraat ve ormancılık, köyün temel geçim kaynaklarıdır; bunun yanı sıra kısmen hayvancılık da yapılmaktadır.
Gedikpınar Köyü’nün coğrafi konumu, Bilecik İli’ne bağlı Pazaryeri ve Bozüyük ilçeleri ile de ilişkiler kurmasını sağlamaktadır. Köyün tarihî derinliği ve kültürel çeşitliliği, ziyaretçilerine eşsiz bir deneyim sunmaktadır.
Sıradaki yazımızda görüşmek üzere! Yaşam sevinciniz eksik olmasın!
