Merhaba İnegöl'ün güzel insanları!
İnegöl'ün tarih ve kültürüne dair yazılarımıza devam ediyoruz.
İnegöl’ün güneyinde, Uludağ’ın kuzey eteklerinde yer alan Elmaçayır ve batısında, Uludağ’ın İnegöl’e bakan eteklerinde konumlanan Esen Köyleri, bölgenin kültürel ve tarihi zenginliklerini yansıtan saklı köyler arasında yer alır. Bu iki köy, benzersiz coğrafyaları, geçmişleri ve kültürel kimlikleriyle dikkat çeker.
Elmaçayır Köyü
Elmaçayır Köyü, İnegöl şehir merkezine 15 kilometre mesafede, engebeli bir arazide ve gür ormanlarla çevrili bir bölgede yer alır. Tarihî belgelerde Elma Çukuru olarak bilinen bu bölge, Ahıska göçmenleri tarafından kurulmuş ve halkı Kafkas kökenli olup, alt kimlik olarak Gürcü’dür. 1990 yılında köyün nüfusu 146 iken, 2000 yılına gelindiğinde bu sayı 115’e düşmüştür.
Köyün çevresinde, Süle/Suluköy, Fevziye, İnayet/Mürüvvet ve Çaylıca köyleri bulunmaktadır. Orman köyü statüsündeki Elmaçayır, meyve ve sebze üretimiyle tanınır. Orman, köy halkının geçim kaynaklarından biridir ve su ile maden suyu kaynakları açısından zengindir.
Esen Köy
Esen Köyü, İnegöl’ün batısında, Uludağ’ın İnegöl’e bakan eteklerinde yer alır. İnegöl’e 14 kilometre uzaklıktadır ve arazisi, derin vadilerle parçalanmış engebeli bir yapıya sahiptir. Balkan kökenli bir göçmen köyü olan Esen, Bosna-Hersek menşelidir ve Boşnakça konuşan halkı ile bilinir. 1876-1877 Türk-Rus Savaşı sonrası bu bölgeye devlet tarafından iskân edilmişlerdir.
1990 yılında Esen Köyü’nün nüfusu 467 iken, 2000 yılında bu sayı 648’e yükselmiştir. Köyün geçmişteki adı Ruşen Tahtaköprü olup, sonradan Esenköy olarak değiştirilmiştir. Bu isimlendirme, köyün havadar özelliği göz önünde bulundurularak yapılmıştır. Eski köy ismi, “şen ve şakrak ceylanların oynaştığı köprü” anlamına gelen Ahû-Şen Köprü teriminin kısaltmasıdır.
Esen Köyü, halk arasında Boşnak Fındıklısı olarak da bilinir ve köy, İnegöl’ün kuruluşundan bu yana stratejik bir öneme sahip olmuştur. Kızıl Saray, Kızlar Sarayı, Paşa Çayırı, Bey Pınarı, Kızıl Kilise, Yılan Pınarı, Pabuçça Çayırı, Mesariye, Caferağa Çiftliği ve Merzukıye gibi tarihi mekanlara ev sahipliği yapmaktadır.
Bu köy, tarım arazisinin az olması nedeniyle meyve ve kısmen sebze üretimiyle geçimini sağlar. Kışın Uludağ’ın odunu, yazın ise karı, köylülerin geçim kaynakları arasında yer alır. Esen Köyü, zengin bitki örtüsü ve engebeli arazisiyle dikkat çeker.
Elmaçayır ve Esen Köyleri, İnegöl’ün tarihî ve kültürel mirasını yansıtan, bölgenin farklı yönlerini ortaya koyan köylerdir. Her iki köy de geçmişleri, coğrafyaları ve kültürel kimlikleriyle bu mirası yaşatmaktadır.
Sıradaki yazımızda görüşmek üzere! Yaşam sevinciniz eksik olmasın!
