Çok değerli okuyucularım bir süre yazılarıma ara vermek zorunda kaldım. Acil olarak köyüme gitmem gerekti. Benim köyüm Doğu Karadenizin  Gürcistan sınırında ki göğe yakın toprakların merkezi Artvin’in güzel ilçesi Şavşat’ın sınırda ki Akdamla köyüdür. Yaylamız tam sınırdadır. Karşı tepeye çıkınca Gürcistan’ı çok rahatlıkla seyredebiliyoruz.

Ormanlar ve yeşilliklerle kaplı dağ ve yayla manzarasını seyretmeye doyum olmuyor. Ne zaman fırsat bulup Balıkesir’den oralara gidersem Türkiye nin en batı köşesinden yine yurdumuzun en doğu Karadeniz bölgesine varırsam her zaman Yunanistan dan Gürcistana geldim diye söylüyorum.

Gerçekten de memleketim, köyüm çok güzel ama ne yazık ki en büyük sıkıntımız buraya çok uzak olması ve ulaşım zorluğudur.

28 Haziran 2024 günü geç vakitte aldığım bir telefonda uzun zamandır rahatsız olan Ablamın durumunun çok kritik olduğunu ve Karsta yoğun bakıma alındığını öğrenince Balıkesir de evimden alel acele eşimiz hazırladığı bir valiz, ilaçlarımı ve diğer acil kullanımlık eşyalarımı alarak Balıkesir terminaline vardım.

 Bu arada bir yandan da daha çabuk gitmek uçak otobüs tren gibi bütün ulaşım araçlarından bilet almaya uğraştım ama o gün okulların tatile girmiş olması, asker sevkiyatı ve hafta sonu tatilinin başlaması nedeniyle hiçbir ulaşım aracında yer bulamadım.

Gece geç vakitte bulduğum bir otobüsle Bursaya haraket ettim.Gece 01.30 vardığım Bursa da yeğenimle buluştuk ve  o vakitte hiçbir araçta yer olmadığını ancak ertesi gün öğleyin Bursa dan Artvin’e bir otobüste en arkada 2 kişilik yer bulabildik.

Yeğenimle birlikte ertesi gün öğleyin İnegöl’den başlayan yolculuğumuz bir sonraki gün öğleyin Artvin’de sonlanabildi.Oradan da bulduğumuz bir vasıtayla Kars’a hareket ettik ve ancak akşama Kars’a ulaşabildik.Hastanede yoğun bakımda yatan ablamı uzaktan da olsa ziyaret etikten sonra gecenin geç bir vaktinde köyüme ulaşabildim.

Zor bir yolculuk olmuş yorgun uykusuz üzgün bir şekilde ancak 3 günde Balıkesir den köyüme ulaşabilmiştim. Aradan 3 gün geçince 3 Temmuz günü ablamı kaybettik ve o gün ikindiden sonra onu toprağa verdik.Allah rahmet eylesin.

Köyümde bir hafta daha kaldım. Bir zamanlar on kişi yaşadığımız şimdilerde yıkılmaya yüz tutmuş baba ocağı evimizi ziyaret ettim. Doğup büyüdüğüm çocukluğumun geçtiği birçok hatıralarımın yaşadığı evimin balkonunda oturdum bir süre.

Çoğu sevdiklerimin ölmüş olması ve evimin o halini görünce gözyaşlarıma engel olamadım. Sonra geçmişlerimin annemin babamın yattığı mezarlığı ziyaret ettim ve onlar için kuran okudum dualar ettim.

Sonra tam zirvede sınırda güzelliğine yeşilliğine ormanlarına temiz havasına soğuk sularına doyum olmayan yaylamızı çıkıp bir zamanlar bizim toprağımız olan Gürcistan’ı seyrettim.

Ve 11 Temmuz 2024 Perşembe günü geri dönüş yolculuğum başladı. Karstan bindiğim Doğu Ekspresi saat sabah tam 08.00 de Ankara’ya doğru hareket etti.

(DEVAM EDECEK)

 

ASLAN TORUN