Recep Akakuşûn köşe yazısı
A)Kuruluş ve Başlangıç Dönemi.(1953-1965)
B) Yerleşme ve Gelişme Dönemi…. (1965-1975)
C) Olgunluk Dönemi………………. (1975-1985)
D) Endüstrileşme Dönemi………… (1985-1990)
1940’lı yıllarda sandalyacılıktan, önce, ispanyolet sandalya yapımına, ardından koltuk isketlet yapımına geçilmiştir.
Piyasa şartları, oluşarak talep arttıkça seri üretime geçilmiş; el işçiliğinin yanı sıra mobilya üretiminde makine kullanımı da başlamıştır.
Ancak her atelye sahibinde makine bulunmadığından-özellikletorna çekimlerinde saat ücreti ödenerek üretimler, gerçekleştirlmiştir.
1953 yılına gelindiğinde; Orhaniye Mahallesi Osmanbey Caddesi’nin doğu kısmında İnegöl Belediyesi’nce keresteciler ve de marangozlar için bir “Küçük Sanayî Bölgesi”nın oluşturulması planlanmış ve DP. İlçe başkanı Çitli’li Ali Kormaz’ın da desteği ile belediye mülkiyetinde olan söz kunusu çayır, parsellenerek kerestecilere ve de mobilyacılara teslim edilmiştir.
Alt yapısı belediyece yapılan “Küçük Sanâyî Bölgesi”, kısa bir zaman içinde gelişmiş; çeşitli ve de kaliteli mobilya üretimi yapılmaya başlamıştır.
1955 yılına gelindiğinde; ”İnegöl Küçük Sanayî Bölgesi”nde çalışan mobilyacılar, birlelşerek ilk defa “İnegöl Mobilyacılar Cemiyeti”ni kurmuşlardır. Ancak mobilyacılar için kurulmuş olan “İnegöl Küçük Sanayî Bölgesi”, dar gelmeye başlayınca yeni arayışlar başlamıştır.
Bunun üzerine İnegöl belediyesi’nce Küçük Sanayî Bölgesi’nin doğusunda yer alan belediye mülkiyetindeki Kara Çayır’a ilâveten onun doğusunda yer alan özel mülkiyete dahil geniş araziler, kamulaştırularak 1965 yılında ağaç sanayi ile meşğul olan iş sahiplerine belirli bir bedel karşkılığında İnegöl Belediyesince satılmıştır
Alt yapısı belediyece yapılarak Bedre Deresi’ne kadar uzayan bu geniş alanda “İnegöl Büyük Sanayî Bölgesi “ kurulmuştur. İlk yıllarda “İnegöl Küçük Sanâyî Bölgesi”, mobilyacılar için yeterli olmuş ise de bir müddet sonra mobilyacılar da “Büyük Sanayî Bölgesi”ne taşınmaya başlamıştır.
Küçük ve büyük sanayî bölgelerinde yer alan Osmanbey Caddesi ile Ertuğrul Gazi Caddesi, görkemli geniş mobilya teşhir mağazaları ile donatılmıştır.
1965 yılına gelindiğinde keresteciliğin ve mobilyacılığın hem üretiminde, hem kalitesinde ve hem de pazarlamasında çıkan sektörel problemleri çözmek üzere; 1965 yyılında: Vahit Simer, İbrahim Abacılar, Kemal Yüksel, Nurettin ve Ömer Çağlayan kardeşler tarafından “İnegöl Maraangoz lar ve Mobilyacılar Derneği” kurulmuştur.
Mobilyacılıkta gelişme dönemi yaşanan 1965 yılında imalatçı sayısı, 56 iken 1969 yılında bu sayı, 106 olmuştur.
1971 yılında mobilya imalatçı sayısı, 173 olurken 1975 yılında bu sayı, 364 rakamına ulaşmıştır.
Gerçekleşen bu süratli gelişim sonrasında potansiyel Pazar sahası daralığından mobilya imâlatçıları, önce Marmara Bölgesi’ne daha sonraki yıllarda da tüm Türkiye içipazarına açılma mecburiyetinde kalmışlardır.
