Dr. Salih Erol köşe yazısında İnegöl Belediyesi'nden şu istekte bulundu: "İnegöl’de şu ana dek yayımlanmış gazetelerin ve mecmuaların taratılıp, belediyenin internet sayfasına yüklenmesini ve araştırmacıların hizmetine sunulmasını talep ediyorum."
İNEGÖL BELEDİYESİ’NDEN BİR İSTEĞİMİZ VAR
Herkes kendi yapısına, ilgisine, konumuna göre bir yerlerden bir şeyler talep eder; bu gayet normaldir. İnsanoğlunun isteği bitmez!
Kendi adıma şunu rahatlıkla söyleyebilirim: Bendeniz, bu hayattan, kurumlardan, kişilerden beklentilerimi en asgarî seviyede tutuyorum. Genellikle talep ettiğim şeyler de ilmî çalışmalarıma yardımcı olabilecek kaynak ihtiyacı kabilinden oluyor.
İnegöl Belediyesi’nden talebimi belirtmeden önce, çok sevdiğim bir baba sözü buraya yazayım: “Talep ettiğiniz şey ne ise, siz de osunuz”! Ne diyor bizim Celaleddin-i Rumî?: “Ey, dünyalık talep eden, sen bir tacirsin”! Hâliyle, bu dünyada yaşadığımıza göre, taleplerimizin içinde mutlaka bir miktar dünyalık bulaşır.
Şimdi, belediye yetkililerinden isteğimi ifade edebilirim: İnegöl’de şu ana dek yayımlanmış gazetelerin ve mecmuaların taratılıp, belediyenin internet sayfasına yüklenmesini ve araştırmacıların hizmetine sunulmasını talep ediyorum.
Gördüğünüz gibi, talebim son derece kamusal mahiyette. Sadece bana değil, araştırma dünyasına sunulabilecek ilmî bir kaynak desteğidir. Para, pul istemiyoruz yâni! Hem bugünkü teknolojik imkânlarla belediyenin kültür – sosyal müdürlüğü bu işi kısa sürede halledebilir. Bu gazete ve dergilerin koleksiyonlarını yerel kütüphanelerden, İnegöl’de bilinen bazı şahıslardan, Milli Kütüphane’den … temin edebilirler.
Böylece benim gibi kafayı İnegöl’e, yerel kültür ve tarihe takmış olan birkaç araştırmacının hayır duasını almış olurlar. Bakınız, bir süredir yatıp kalkıp Gemlik Belediye başkanı ve çalışanlarına dua ediyorum. Aslında İnegöl Belediyesi’nden böyle bir talepte bulunmayı aklıma getiren de onlar. Bağlantıyı şöyle izah edeyim: Gemlik’te belediye, orada yayımlanmış “Gemlik Körfez” Gazetesi’nin bütün sayılarını taratıp, belediyenin internet sayfasına koymuş durumda. Bu güzel kültür hizmetini haber alınca nasıl sevindiğimi tahmin edebilirsiniz. Adı geçen gazetenin 1973’ten 2018’e kadarki bütün sayılarını bir dosya halinde arşivime indirdim.
Sevgili İnegöllü hemşehrilerim.
Bizim belediye de bu tarz bir kültür hizmeti yapamaz mı? Pekâlâ yapabilir. Tabi, siz bu yazıyı okuyanlar olarak, fırsat bulursanız yetkililere iletin bu talebimizi! Hem (Yapımda ve yayında emeği geçen herkese diyerek) size de dua ederim. Böylece sizler de canınız istediğinde eski gazetelerimizden İnegöl olarak ne halde olduğumuzu okumuş olursunuz belediyenin resmî sayfalarından.
Bizim İnegöl’ün gerçek anlamda yerel gazete macerası 1950’lerde başlayıp günümüze kadar geliyor. Yetmiş yıllık bir mâzisi var. Aslında elimde eski İnegöl gazetelerinden yapılmış bir miktar özel çekimler var ama yine de yetersiz. Mesela, bu yazıyı yazmadan hemen önce “Şirin İnegöl” gazetesinden yaptığım çekimlere baktım. Yavuz Görgüze’nin 1956’dan başlayarak çıkardığı gerçekten şirin, haftalık gazete. İnegöl’de pazarın kurulduğu Perşembe günleri çıkıyormuş. İlk yıllarını çekmemişim maalesef. 13 Ağustos 1959 tarihli nüshasının manşeti: “İhtiyaç ve Emek” başlığını taşıyor. Manşetin altındaki mânidâr cümle şöyledir: “İhtiyaç ve emek, işte, yalnız insanları değil, bütün yaşayan varlıkları hükmü altında tutan en büyük ve ezeli kanun”.
Ne kadar güzel değil mi? Bu çıkmış gazete nüshalarının tamamını okuyabilirsek, belediye bize böyle bir kültürel hizmet sağlarsa, daha güzel olacak.
Bakınız, talep dedik yâ, o 1959 tarihli Şirin İnegöl’ün ilk sayfasının altında da: “Bir Temenni” de bulunulmuş. İnegöl’deki belediyeye ait Marmara Sineması’nda haftada ya da hiç olmazsa ayda bir tiyatro temsilleri verilmesi talep edilmiş belediye reisinden. Çok mu? Değil!
Yazımızın en başında dedik yâ, biz insanlar hep bir şeyler isteriz ve ekledik: Talebimiz, bizi yansıtır.
Selâmetle kalınız. Bu arada, talepleri en aza indirmeyi unutmayın!
DR. SALİH EROL
